สิ่งเดียว ที่ปราถนา
คือรักของข้า รักยิ่งสิ่งใด
กลับมีมาร ผลาญหัวใจ
เอารักข้าไป ช้ำใจสุดทน
บาปกรรม ก่อนทำไฉน
จึงย้อนนำให้ รักเราอัปจน
ต้องสูญเสีย ให้ช้ำทน
อกเอ๋ยสร้างคน เป็นมารหัวใจ
สาปแล้วขอเพียง ชาตินี้
ขอมีรักเดียวมิขอข้องเกี่ยวรักใหม่
ทำบุญ กรวดน้ำไปให้
เกิดเป็นคนชาติใด
อย่าให้เสียน้ำตา
ชาติเดียว ที่ต้องมาร้าง
มารรักเป็นก้าง ขวางในอุรา
ต้องสูญเสีย เสียน้ำตา
ชาตินี้เกิดมา มีมารหัวใจ
สาปแล้วขอเพียง ชาตินี้
ขอมีรักเดียวมิขอข้องเกี่ยวรักใหม่
ทำบุญ กรวดน้ำไปให้
เกิดเป็นคนชาติใด
อย่าให้เสียน้ำตา
ชาติเดียว ที่ต้องมาร้าง
มารรักเป็นก้าง ขวางในอุรา
ต้องสูญเสีย เสียน้ำตา
ชาตินี้เกิดมา มีมารหัวใจ
