ญ ชายในฝัน เงาในน้ำ
เหมือนเมฆลอย อยู่ในอากาศ
ดุจความรัก ที่ไม่เอื้อมอาจ
แหวกสายธาร ไปใกล้ชิดเงา
เมฆบนฟ้า คอยตั้งเค้า
เปลี่ยนรูปเงา ไม่ยอมหยุดนิ่ง
ใจของคน ไหวกว่าทุกสิ่ง
เปรียบปอยเมฆผกผันเพียงชั่วยาม
ช ค่ำบางคืน ไม่กล้าเมา
แต่คืนนี้เรา ไม่เมาไม่ได้
เพราะความรัก ที่พลัดพรากไป
ยากเกินใจ จะตัดได้ลง
คงเป็นเพราะ สวรรค์ไม่ส่ง
นรกไม่สร้าง รักจึงจางร้างใจ
เหลือแต่ตัว บาดรักท่วมกาย
หล่นจมลงในสายธารที่สิ้นหวัง
ญ กิ่งไผ่ไหวเอน
พัดเบนตามกระแสลม
ช ในราตรีที่ขื่นขม
โต้สายลมเพียงลำพัง
ญ น้ำค้างพร่างพรู
คล้ายหยั่งรู้ความอ้างว้าง
ช ของราตรีที่เปราะบาง
หยาดน้ำค้างต่างน้ำตา
ช ดอกไผ่บาน พยานแห่งรัก
บานเพื่อลาจาก เจ้าจงปล่อยวาง
ความเข้มแข็ง จะคอยเข้าข้าง
ความอ่อนแอ จะต้องแพ้พ่าย
ญ ดอกไผ่งาม เบิกบานในใจ
ยังเฝ้าเก็บไว้ เพื่อใครคนนั้น
นานเท่าใด ก็ไม่สำคัญ
จะคอยเติมฝันถึงวันที่ดอกไผ่บาน
ญ กิ่งไผ่ไหวเอน
พัดเบนตามกระแสลม
ช ในราตรีที่ขื่นขม
โต้สายลมเพียงลำพัง
ญ น้ำค้างพร่างพรู
คล้ายหยั่งรู้ความอ้างว้าง
ช ของราตรีที่เปราะบาง
หยาดน้ำค้างต่างน้ำตา
ช ดอกไผ่บาน พยานแห่งรัก
บานเพื่อลาจาก เจ้าจงปล่อยวาง
ความเข้มแข็ง จะคอยเข้าข้าง
ความอ่อนแอ จะต้องแพ้พ่าย
ญ ดอกไผ่งาม เบิกบานในใจ
ยังเฝ้าเก็บไว้ เพื่อใครคนนั้น
นานเท่าใด ก็ไม่สำคัญ
จะคอยเติมฝันถึงวันที่ดอกไผ่บาน
ช ญ นานเท่าใด ก็ไม่สำคัญ
จะคอยเติมฝันถึงวันที่ดอกไผ่บาน
