ยามเช้า
พี่ก็เฝ้าคิดถึงน้อง
ยามสายพี่หมายจ้อง
เที่ยวมองหา
ยามบ่าย
พี่วุ่นวายถึงกานดา
ยามเย็นไม่เห็นหน้า
ผวาทรวง
ค่ำนี้พี่จะมีใครเคียงข้าง
หนาวน้ำค้างเหน็บจิต
ให้คิดห่วง
พี่ก็หนาวน้องก็หนาว
นอนร้าวทรวง
โอ้พุ่มพวง
อย่าให้รอถึงเช้าเลย
ค่ำนี้พี่จะมีใครเคียงข้าง
หนาวน้ำค้างเหน็บจิต
ให้คิดห่วง
พี่ก็หนาวน้องก็หนาว
นอนร้าวทรวง
โอ้พุ่มพวง
อย่าให้รอ ถึงเช้าเลย
