..ค่ำคืนนี้
ขออาศัยนอนสักคืน
พอพรุ่งนี้ตื่น
พี่ก็จะลาเจ้าไป
พี่คนหมอนหมิ่น
พลัดถิ่นมาไกล
ขอพึ่งชายคาและอาศัย
โปรดเห็นใจสาริกา
..ค่ำคืนนี้
พี่ไร้ที่ซุกหัวนอน
ขอเพียงพักผ่อน
สักคืนเถิดนะแก้วตา
เพียงอาศัยค้าง
สางๆพี่ก็จะลา
สงสาร แต่สาริกา
พี่มาครวญคร่ำพร่ำวอน
..น่าสมเพส
โอ้ยน่าเวทนา
โอ้สาริกาเวลานี้ไร้รังนอน
ไม่ได้นอนเตียง
ขอชายคาเคียงบังอร
พอพรุ่งนี้เช้า แดดอ่อนๆ
พี่ก็จะจรจำลา
..ต้องโผผิน
โบยบินด้วยใจอาวรณ์
ลาที่พักผ่อน
ไปก่อนเถิดสาริกา
เพราะขาดที่หมาย
ขาดร่มไม้ ขาดชายคา
ขาดทั้งคนจะเมตตา
ให้สาริกาพักนอน
..ต้องโผผิน
โบยบินด้วยใจอาวรณ์
ลาที่พักผ่อน
ไปก่อนเถิดสาริกา
เพราะขาดที่หมาย
ขาดร่มไม้ ขาดชายคา
ขาดทั้งคนจะเมตตา
ให้สาริกาพักนอน.
