พ่อนกขมิ้น เหลืองอ่อน
พี่มาลืมคอน ที่เคยนอนริมทุ่ง
โผบิน เข้าถิ่นเมืองกรุง
ลืมยอดผักบุ้ง
ลืมแล้วสิทุ่งรวงทอง
ไปหลงอาหาร จานใหม่
ติดอก ติดใจ
เปรี้ยวเค็มหวานทานคล่อง
ทิ้งคู่ ที่เคยเคียงครอง
พ่อเอ๋ย อย่าลอง
สักวัน จะต้อง หมดตัว
ผู้คนมากหลาย แสงไปหลากสี
สาวกรุงสวยดี ลืมสาวบ้านนา
เสียดายปีกหาง
โผบินถลา พ่อเอ๊ย
จะถูกคนเย้ย ให้อาย
พ่อนกขมิ้น เหลืองอ่อน
โปรดจงบินจรย้อนคืนนา คืนไร่
แม้นพี่ จะตรมเพียงใด
น้องนี้อภัย
ถ้าพี่หวนกลับคืนมา
ผู้คนมากหลาย แสงไฟหลากสี
สาวกรุงสวยดี ลืมสาวบ้านนา
เสียดายปีกหาง
โผบินถลา พ่อเอ๊ย
จะถูกคนเย้ย ให้อาย
พ่อนกขมิ้น เหลืองอ่อน
โปรดจงบินจรย้อนคืนนา คืนไร่
แม้นพี่ จะตรมเพียงใด
น้องนี้อภัย
ถ้าพี่หวนกลับคืนมา
