ซันชารกีเฮเรเชคา
อิสนาฮีพาซานาเฮ
เอกะดึมดะเซฮานาเฮ
เอกะดึมดะเมยานาแฮ
อนิจจาเกิดมาเป็นมนุษย์
ดังคำพุทธาเตือนให้อาวรณ์
จนมีผู้ดีไหม้ไฟฟอน
เมื่อตอนถึงวันสิ้นลมปราณ
เวลามีชีวิตวายวุ่น
ทำบุญเป็นกุศลให้คงมั่น
ดับขันธ์เราจะไปไหนกัน
ขึ้นสวรรค์หรือนรกให้เลือกเอา
เกิดมาต้องตายใครจะค้ำฟ้า
วัฏฏะสังขาราอย่ามัวเมา
บารมีนั้นมีไม่นานเนา
ถูกเผาแล้วได้อะไรไป
อวดศักดิ์บารมีจึงหลงคิดทำชั่ว
เมามัวลืมตนหลงอำนาจ
ขาดคุณธรรมค้ำคอยเจือจุน
กรรมจึงหนุนให้ต้องได้เป็นไป
เกิดแก่ดับจิตเป็นนิมิตฝัน
ใครจะสรรหาได้ดังใจ
เกิดทำไมต้องตายไม่จีรัง
ถูกฝังแล้วไปที่ใดกัน
หยุดพนมมือยึดถือพระธรรมมั่น
เบียดเบียนกันสวรรค์ไม่คอยท่า
หลับตาลงฟังพุทธวาจา
กิเลสหนาขอจงจางไป
พุทธังสะระนังคัจฉามิ
ธัมมังสะระนังคัจฉามิ
สังคังสะระนังคัจฉามิ
เดมูเนยาปูนีนาเฮ
ถูกเผาแล้วได้อะไรไป
