Bilmem hangi rüzgar attı.
Nerden esti tuttum.
Hangi dalga sayesinde
kıyıma kadar vurdun?
Dön nerden geldiysen eğer oraya.
Söyleyeceklerini suya yaz.
Okunabilir ama bu çok zor bir ihtimal.
Dokunabilir. Kağıt
denizi gözler ıslatır.
Yenilebilir ama yutulabilir değil.
Dibinde yüzenin karşısında.
Bu nasıl bir sır?
Sahte parantezler açma sakın!
Nokta kadar dürüst olamadın.
Ey anam ey yine beni kandırdın.
Nefesini tut. Son sözlerini de yut.
Ölümün önüne yürek koyamadın.
Gel yine gel, ben seni kandırmam.
Burdaysan hep kal benim ol.
Bu evde hazır yerin var.
Korkarsan yine kal benim ol.
İkimiz için yüreğim var.
Sanırım bu seni son defa görüşüm.
Ağustos sırılsıklam.
Eylülü sen nerden bilesin?
Kabası alınmış bir ev gibiyim,
uzaktan bakınca temiz.
Dokunan anlar ancak
gizlenilmiş kirliliğimi.
O perde aslında hakiydi,
zamanla kahverengileşti.
Parmakların anlatmalı.
Bu sessizlik sakın
kulaklarını aldatmasın.
Parmak uçlarınla yürü
hatıralar uyanmasın.
Şu an kendini yalnız bildiğin
kadar kalabalıktasın.
Korkuyorsun farkındayım.
Geri adım at ya da korkuna kaşları çat.
Yüzleşmeye değecek bu inat.
E hadi göster yüreğin varsa.
Nefesini tut. Son sözlerini de yut.
Öldürmez seni aşk.
Burdaysan hep kal benim ol.
Bu evde hazır yerin var.
Korkarsan yine kal benim ol.
İkimiz için yüreğim var.
Sanırım bu seni son defa görüşüm.
Ağustos sırılsıklam.
Eylülü sen nerden bilesin?
Burdaysan hep kal benim ol.
Bu evde hazır yerin var.
Korkarsan yine kal benim ol.
İkimiz için yüreğim var.
Sanırım bu seni son defa görüşüm.
Ağustos sırılsıklam.
Eylülü sen nerden bilesin?
