Işıklar sönünce, bir tek sen yanımda

Karanlık seninle son bulur

Kaybolur uzaklara

Her yolun sonunda tuzaklara

Bitmeyen sonsuz burhanlara

Gelemem ben

Düşemem ben

Kendime bunu hiç yapamam ben

Hayır gelemem ben

Hayır gelemem ben zaten yorgunum bir de bitiyorken sana

Hayır gelemem ben nasıl olabiliyor çıldırıyorum ben sana

Hayır gelemem ben çünkü biliyorum deliriyorum ben sana ya

Hayır gelemem ben

Hayır gelemem ben

Bütün o kırıkları

Taktım yerine kendime kendime baktım

Yine de oturmadı

Tırlattım bu kafayı sırıtmadı

Düşünmek gerekir o andan itibaren

Hislerim karşılar bütün ücreti mütemadiyen

Gelemem ben

Düşemem ben

Kendime bunu hiç yapamam ben

Hayır gelemem ben

Gelemem ben

Gelemem ben

Hayır, hayır, hayır, hayır

Hayır, hayır, hayır, hayır

Hayır, hayır gelemem ben