Şerefine, içiyorum şerefine
Sus sus şerefine
Sessizliğin peşine düş
Düş edebinle yakamdan, dön evine
Bu sanki bir bela bana, karışır nefesime bile
Şerefine, içiyorum şerefine
Sus sus şerefine
Sessizliğin peşine düş
Düş edebinle yakamdan, dön evine
Bu sanki bir bela bana, karışır nefesime bile
Erir yaşama hevesim elinde parafin
Giderim ölüme koşar adım, o taraf iyi
Omzuma yük, bu yüzden
Hep salaş giyip dolaşıyorum içindeki dar sokaklarda telaş gibi
Para falan değil, derdim rahat nefes alabilmek
Yara falan değil, ruha bağlı zincirin ilmek
Bildiğim her şeyi unutmaktı sanırım seni bilmek
Senden gitmeyi istememin tek sebebi kendime gelmek
Sanırım senin için bu ikilemdeki ben adi
Çok güçlüydüm ben yalnızken bu bariz, farazi değil
Terk ediyor neden aklım başımı hep arazi
Bu zihinde anarşi yaratıp, eder zamanımı zayi
Şerefine, içiyorum şerefine
Sus sus şerefine
Sessizliğin peşine düş
Düş edebinle yakamdan, dön evine
Bu sanki bir bela bana, karışır nefesime bile
Şerefine, içiyorum şerefine
Sus sus şerefine
Sessizliğin peşine düş
Düş edebinle yakamdan, dön evine
Bu sanki bir bela bana, karışır nefesime bile
Tutamam kin min daha
Buna yer yok hiç aklımda
Kurtuluyorum ağırlıklarımdan
Bir canavara dönüştüğümün ol farkında
Yakar herkes kendine yakışanı
Zaman, stres, bunla boğuşmayalım
Dayan, geçmez, bu şekil susmayalım
Dert içip kan kusmayalım, bir bardağa doluşmayalım
Bile bile yaptık ne yaptıysak, ağlamanın bir çaresi yok
Herkes birisine oldu mezar, toprak atmanın bahanesi yok
Manisi yok, sadece boş boş dert tasalar
Artık bunların anlamı yok, anlasan bile hiç anlamı yok
Şerefine, içiyorum şerefine
Sus sus şerefine
Sessizliğin peşine düş
Düş edebinle yakamdan, dön evine
Bu sanki bir bela bana, karışır nefesime bile
Şerefine, içiyorum şerefine
Sus sus şerefine
Sessizliğin peşine düş
Düş edebinle yakamdan, dön evine
Bu sanki bir bela bana, karışır nefesime bile
Şerefine, içiyorum şerefine
Sus sus şerefine
Sessizliğin peşine düş
Düş edebinle yakamdan, dön evine
Bu sanki bir bela bana, karışır nefesime bile