Beyaz parmak uçlarımda hisli doku
Elimi uzattım bir defacık olsa dokun
Kokun üstüme sindiğinden beri ben seninle doğdum
Belki bu yüzden artık yokum
Battık en sonunda en dibe birden bire
Dumandan günün saniyesini bilmem bile
Bilmen gereken şey sadece sevdiğim
Bunları yazan benim yazdıransa sen değil
Ve silmem yine göz yaşımı kağıtlara
Yeter Hüseyin artık geçmişini sayıklama
Ama kusura bakma yaptıkların ağır geldi
Sen değilim ben yoksa başkasına karım derdim
Yani alın derdi avucumdan sinsice
Takılıyorum her gece babamdan gizlice
Bitmemiş bir masalın kahramanı beyaz
Ömür onun ölüm sonum yavaşca bunları izleyeceğiz
Yol yakınken dönmek gerek
Her şeye en baştan başlamak
Bazen en iyisi dertten kaçmamak
Bu nefesi seninle almamak isterdim
Ellerim pislendi
Gözyaşlarımı bardakda biriktirip hislendim
Dalıp boğuldum öldü umudum
Ben senin değil onundum
Özlemiştir belki beni kalp ısrarı sürdür
Ve der ki derim hayır elim bunu kabullenmez yaram derin
Gözyaşımın dalgasında battı gemim
Kalbim senin şüphen olmasın
Karım dediğim kadın bir başkasıyla olmasın
İstemem odama mutluluk hiç doğmasın
Kimse nasılsın kardeş diye sormasın
Halim belli çünkü harebe gibiyim
Sıkıldıysan eğer haber ver gideyim
Sevmediğini söyle bari onu bileyim
Mutlu olman tek isteğim belki de dileğim
Hayatsa başka biri yazmayı bırakır her şiirde aşkla elim
Şimdilik hoşça kal senden tek isteğim
Ayazın ortasında solarsın açma emi
Yol yakınken dönmek gerek
Her şeye en baştan başlamak
Bazen en iyisi dertten kaçmamak
Bu nefesi seninle almamak isterdim
Ellerim pislendi
Gözyaşlarımı bardakda biriktirip hislendim
Dalıp boğuldum öldü umudum
Ben senin değil onundum
Yol yakınken dönmek gerek
Her şeye en baştan başlamak
Bazen en iyisi dertten kaçmamak
Bu nefesi seninle almamak isterdim
Ellerim pislendi
Gözyaşlarımı bardakda biriktirip hislendim
Dalıp boğuldum öldü umudum
Ben senin değil onundum
