Ó raghadsa is mo cheaití bhálcaeireacht amach ar na sléibhte cuain
Nó ar oileáinín mhara liom féinig
Mar a dtéann na héin chun suain
Ansúd a bhíodh nead ag an bhfiach
Dubh is an fiolar ag éamh cois cuain
Agus mise á agairt chun Dé suas solas an lae bhreith uaim
'S a cheaití nach náireach mar scéal é
Má imíonn tú in aon chor uaim
No de istan safet no de fai
Mé a mhalairt go raghainn san uaigh
No en istan dan setan same
Is mo charaid i bhfad uaim
'S a dhia go mbeirir chugat féin mé
Má imíonn mo chéad shearc uaim
'S tá sioc agus sneachta ar na sléibhte
'Gus mise liom féin dá siúl
Ag féachaint chá bhfeicfinn mo spéirbhean
A bhí bacalach péarlach fionn
Ba ghile ar a com í ná venus
Is ba bhinne a béal ná an fhliúit
Sa come na uebn saigaina
Do phógfainnse a béal go dlúth
Agus ciach ar an sagart a phós mé
Nár fhág sé mé i dtreo na mban
Ag rinnce le cailíní óga ag ithe 's
Ag ól 'na measc
An ní do shuaigh 's do bhreoidh mé
Mé a cheangal go hóg le réic
'S nár fhág mise ag cnuchairt na móna
Nó ag seoladh na mbó thar sliabh
