เหม่อมองท้องฟ้า

ก็เห็นเมฆลอยคล้อยไป

ใบไม้พลิ้วไหว

เมื่อลมพัดแผ่วเบาก็เหงาตาม

กลิ่นไอสายฝน

ละอองพร่างพรมชุ่มฉํ่า

เธออยู่ที่ไหนจิตใจเผลอคิดตามคิดถึงเธอ

ฝนก็เท

หัวใจก็เซเหว่ว้านะเออ

ฟ้าฝนแกล้งกันอย่างนี้เสมอ

รังแกคนเหงาทำไม

เมื่อความคิดถึงมาพร้อมกับฝน

ห่วงหาใครบางคนเมื่อฝนเป็นสาย

ไม่รู้เลยว่าเธอติดฝนอยู่ไหน

จะเปียกฝนหรือเปล่า

กังวลอยู่นะ

ฝากความคิดถึงกลับไปกับฝน

ส่งถึงใครบางคนให้เธอได้รู้ว่า

ให้เธอรีบกลับมา

อย่าลืมว่ามีคนห่วงใย

เกลียดกลัวฟ้าร้อง

ยิ่งตอนที่ไม่มีเธออยู่

ปิดตาป้องหู ไม่รู้ต้องซบใครเมื่อไร้เธอ

ฝนก็เท

หัวใจก็เซเหว่ว้านะเออ

ฟ้าฝนแกล้งกันอย่างนี้เสมอ

รังแกคนเหงาทำไม

เมื่อความคิดถึงมาพร้อมกับฝน

ห่วงหาใครบางคนเมื่อฝนเป็นสาย

ไม่รู้เลยว่าเธอติดฝนอยู่ไหน

จะเปียกฝนหรือเปล่า

กังวลอยู่นะ

ฝากความคิดถึงกลับไปกับฝน

ส่งถึงใครบางคนให้เธอได้รู้ว่า

ให้เธอรีบกลับมา

อย่าลืมว่ามีคนห่วงใย

ฝนก็เท

หัวใจก็เซเหว่ว้านะเออ

ฟ้าฝนแกล้งกันอย่างนี้เสมอ

รังแกคนเหงาทำไม

เมื่อความคิดถึงมาพร้อมกับฝน

ห่วงหาใครบางคนเมื่อฝนเป็นสาย

ไม่รู้เลยว่าเธอติดฝนอยู่ไหน

จะเปียกฝนหรือเปล่า

กังวลอยู่นะ

ฝากความคิดถึงกลับไปกับฝน

ส่งถึงใครบางคนให้เธอได้รู้ว่า

ให้เธอรีบกลับมา

อย่าลืมว่ามีคนห่วงใย