ने मजसी ने परत मातृभूमीला
सागरा प्राण तळमळला
तळमळला सागरा
सागरा
ने मजसी ने ॥धृ॥
भूमातेच्या चरणतला तुज धूता
मी नित्य पाहिला होता
मज वदलासी अन्य देशि चल जाऊ
सृष्टिची विविधता पाहू
तैं जननीहृद् विरहशंकितहि झाले
परि तुवां वचन तिज दिधले
मार्गज्ञ स्वये
मीच पृष्ठि वाहीन
त्वरित या परत आणीन
विश्वसलो या तव वचनी मी
जगद्नुभवयोगे बनुनी मी
तव अधिक शक्ती उद्धरणी मी
येईन त्वरे
कथुनि सोडिले तिजला
सागरा, प्राण तळमळला
तळमळला सागरा
सागरा (कोरस)
ने मजसी ने ॥१॥
यह तीर्थ महातीर्थो का हैं
मत कहो इसे काला पानी
तुम सुनो, यहां कि धरती के
कण कण से ये गाथा बलिदानी
या फेनमिषें हससि निर्दया कैसा
का वचन भंगिसी ऐसा
त्वत्स्वामित्वा
सांप्रत जी मिरवीते
भिउनि का आंग्लभूमीते
मन्मातेला अबला म्हणुनि फसवीसी
मज विवासनाते देशी
तरि आंग्लभूमी भयभीता रे
अबला न माझि ही माता रे
कथिल हे अगस्तिस आता रे
जो आचमनी
एक क्षणी तुज प्याला
सागरा प्राण तळमळला
तळमळला सागरा
सागरा सागरा सागरा सागरा ॥२॥