Söz Yazarı/ MERİ
ALT Yapı/ Yakup_Başkan
3
2
1
ikimiz de bı kafesin içindeyiz,
senin ki telden,
benim ki gönülden
kapağını açıp seni salsalar,
her kanat çırpışına ömrümü verip,
bana geleceğin güne,
sabır çekip beklerim seni
vuslat mi hasret mi,
ismini koyamadim,
cırpındığım bedenimle,
tek sana hapsoldum
ben sen diye bittim ama,
sen o kafesten beni izledin,
biter mi bu hasret dedim,
yüreğimi kor eteşe attım
verdigin her sözü,
umut saydım ben,
Sonun da tükendim,
sol tarafimdan sınandım
kırdığın yürek kilidimi,
kir pas içinde bıraktın,
paramparça edip,
tekrar doldurmaya kalktın.
ben her seferinde sana yenildim,
kırıklarım sana değmesin diye,
kendi içimi parcaladim.
Artık,
Üzülmüyorum halime,
Çirkin sözlere aldırmıyorum,
Kapattım kulaklarimi
kimseyi duymuyorum.
Çünkü,
Ben üzülünce çok özlüyorum,
Kimseyle de paylaşamıyorum.
Şimdi yatayım,
Sabaha bişey kalmaz diyorum,
Ve, sabaha çok şey kalıyor.
Öyle uykumun Ortasında
kabusları kalıyor,
Gözlerimden ne hayali gidiyor,
Ne unutabiliyorum.
Uyuyunca geçer diyorlar,
Ben gözlerimi yummaya korkuyorum,
Hangi gece sabaha ulaşır
onuda bilmiyorum.
Dinermi sizisi burnumun direğinin,
Ben onu rüyalarımda bile seviyorum.
Gönül vazgeçmiyor,
Ne sevgisinden,
Ne Gözlerinden..
Uyanmamak için uyuduğum
bir gece olsun istiyorum,
Ben her gün Ölüyorum,
Ama hiç vazgeçemiyorum.
Seni zamansız sevdiğim için
özür diliyorum mavi sevdam,
Özür diliyorum ..
Söz Yazarı/ MERİ
ALT Yapı Yakup_Başkan
