Anladım, sonu yok yalnızlığın
Her gün çoğalacak.
Her zaman böyle miydi? Bilmiyorum…
Sanki dokunulmazdı çocukken ağlamak
Alışır her insan alışır zamanla,
Kırılıp incinmeye.
Çünki olağan yıkılıp yıkılıp,
yeniden ayağa kalkmak.
Yalnızlığım yollarıma pusu kurmuş beklemekte.
Acılar gözlerini dikmiş üstüme nöbbette.
Bekliyorum, bekliyorum, bekliyorum…
Hadi gelin üstüme korkmuyorum!
Anladım, sonu yok yalnızlığın
Her gün çoğalacak.
Her zaman böyle miydi? Bilmiyorum…
Sanki dokunulmazdı çocukken ağlamak
Alışır her insan alışır zamanla,
Kırılıp incinmeye.
Çünki olağan yıkılıp yıkılıp,
yeniden ayağa kalkmak.
Yalnızlığım yollarıma pusu kurmuş beklemekte.
Acılar gözlerini dikmiş üstüme nöbbette.
Bekliyorum, bekliyorum, bekliyorum…
Hadi gelin üstüme korkmuyorum!
Bulutlar yüklü
Ha yağdı ha yağacak üstümüze
Hasret…
Yokluğunla ben baş başayız
Nihayet…
