Şair: murat ince

Alt yapı papatyaaa

KIRGINIM SANA HAYAT

Benim mevzu çok derin be

Kırgınım sana hayat...

Hakkını helal et gençliğim

Değmeyecek kişiler için seni mahvettim.

Öyle çok nefret ettim ki

Bazı insanlardan;Rabbim dedim

,canımın yangınına vesile olana

,yeryüzü cehennem olsun onlara

Çok yaralanır oldun gönlüm kabuk

tutmana bile izin vermiyorlar...

Deliler gibi ağlattınız insana

muhtaç kalırsınız umarım

Beni en iyi sen bilirsin

Ama bu sefer bildiğin gibi değilim...

Söyle seni kim üzdü bu kadar ...?

Seçtiklerin mi...?

Vazgeçtiklerim mi ...?

Ey hayat daha fazla yorma beni.

Ben fazlası ile ödedim senin

uğruna kaybettiklerimin bedelini

Herkezin yolu kayığına açık olsun ..!

Ayr klar da adamına göre

kimi Allah'a emanet edilir

kimi Allah'a havale edilir!

Guvendiğimiz insanlar değilmiydi

bizleri yarı yolda bırakan ...

Evla leke fe evla ...

"Kırdığın yerden kırılacaksın ..."

Gülmeyi tekrar öğretmezsin

Darbeyi çok kez yiyen insana .

Sen yine bana, nasılsın? diye sorma.

İyiyim desem yalan olur;kötüyüm

desem inancıma dokunur .

En güzeli ,şükre vurayım

Ben seni sevmekten değil kendimi

sana ifade edememekten yoruldum

Küçükken ben dağıtırdım sen toplardın

Büyüdüm şimdi ben dağıldım söyle

bana kim toplayacak beni anne...

Yakıp yıktığınız her kalbe

muhtaç kalır sınız umarım

Seni de yoruyorum değil mi yüreğim

Sende hakkını helal et...

Ulan ben sana iyiki

varsın demiştim be...

Susacağım ama unutmayacağım

Ben ne kalana git derim

ne de gidene kal..

Kalacak olan yerini gidecek olan

yolunu belirlemiştir zaten.!

Eğer biri sizi anlamıyorsa,onu

kendi haline bırakın zaman

ona herşeyi anlatır.

Şu kalsın ki aklınızda;

"Kadının sessizliği" vedadır.

İnsan bazen sevmediği için

değil yorulduğu için vazgeçer.

Bu çizgi düz olduğunda;

insanlar seni aniden sevecek.

Sonradan bilinen kıymetin kaybettikten

sonra farkına varılan değerin bir de

kaçırılan heveslerin telafisi olmaz..!

Sizi hiç sayanı siz de yok

sayın. Bu kadar basit...

İnsanlardan birşey beklemiyorum

huzurumu kaçırmasınlar yeter.

Yokluğunuzu hissetmeyeni

varlığınızla rahatsız etmeyin.

Hiç kimse yokken hep ben

vardım bunu unutma olur mu?

Dünyaya başkalarının mutluluğunu

izlemeye gelmiş gibiyim..

Herşeyi unutabilirim ama ihtiyaç

anında sırtını dönenleri asla!..

Hiç kimse bir başkasının sırtındaki

yükün ağırlığını bilemez.

Olursa olur olmazsa alıştık zaten..

Ömrünüzü uzatan insanlarla

görüşün,hayatınızı

yargılayanlarla değil.!