Жарқырап жайнаған
Жадырап айналаң
Арайын төккен ай ма едің
Сол айдын жарығы ау
Жарқ еткен жаным ау
Мен бойдақ кезде қайда едің?
Гүл көктем бе едің
Кірлетпе менің
Көңіл тереземнің әйнегін
Қайырмасы
Жайнаған гүл ме едің
Жүргенін күлгенін
Әдемі көйлегіндегі ілгегін
Ай ме едің
Күн бе едің
Ән бе едің
Жыр ме едің
Неге теңерімді білмедім
Ай ме едің
Күн бе едің
Ән бе едің
Жыр ме едің
Неге теңерімді білмедм
Мөлдіреп көздерін
Сөзінен өзгенін
Түспесін жаным енсеңіз
Шекер мен бал шығар
Сененде ән шығар
Ол қызды көзбен көрсеңіз
Айта бермейді
Қайта келмейді
Қайран жиырма бес пен он сегіз
Қайырмасы
Жайнаған гүл ме едін
Жүргенін күлгенін
Әдемі көйлегіндегі ілгегін
Ай ме едін
Күн бе едін
Ән бе едін
Жыр ме едін
Неге теңерімді білмедім
Ай ме едін
Күн бе едін
Ән бе едін
Жыр ме едін
Неге теңерімді білмедім
Сүйсініп тағыда
Жайласып жаныма
Әнімді үнсіз тындайсын
Адастым еркімнен
Сүйкімді көркінмен
Жанардың жауын ұрлайсын
Елжіреп сезім
Мөлдіреп көзің
Өзіңде қарап тұрмайсын
Қайырмасы
Жайнаған гүл ме едін
Жүргенін күлгенін
Әдемі көйлегіндегі ілгегін
Ай ме едін
Күн бе едін
Ән бе едін
Жыр ме едін
Неге теңерімді білмедім
Ай ме едін
Күн бе едін
Ән бе едін
Жыр ме едін
Неге теңерімді білмедім
Ай ме едін
Күн бе едін
Ән бе едін
Жыр ме едін
Неге теңерімді білмедім
