Namulat ako at ngayo'y nag iisa
Pagkatapos ng ulan
Bagama't nakalipas na ang mga sandali
Ay nagmumuni kung ako'y nagwagi
Pinipilit mang sabihin
na ito'y wala sa akin
Ngunit bakit hanggang
ngayon, nagdurugo pa rin
Sa kanya pa rin babalik
sigaw, ng damdamin
Sa kanya pa rin sasaya bulong ng puso ko
Kung buhay pa ang alaala
ng ating nakaraan
Ang pagmamahal at panahon
alay pa rin sa kanya
At sa hatinggabi ay nag iisa na lang
Ay minamasdan ang larawan mo
At ngayo'y bumalik nang
siya'y kapiling pa
Alaala ng buong magdamag
Kung sakali man isipin
na ito'y wala sa akin
Sana'y dinggin ang tinig
kong nag iisa pa rin
Sa kanya pa rin babalik
sigaw, ng damdamin
Sa kanya pa rin sasaya bulong ng puso ko
Kung buhay pa ang alaala
ng ating nakaraan
Ang pagmamahal at panahon
alay pa rin sa kanya
ooohh Sa kanya pa rin
babalik sigaw, ng damdamin
Sa kanya pa rin sasaya bulong ng puso ko
Kung buhay pa ang alaala
ng ating nakaraan
Ang pagmamahal at panahon
Ang pagmamahal at panahon alay pa rin
Sa kanya, sa kanya, sa kanya, hah ooh
Sa kanya
