PMC Patron
Hep bi' şeyler eksik, hiç bitmeyen bir yalnızlık
Yenmek tatminim sandım, sorma ben kendimi kandırmışım
Sarsıntılar artçı, kader çok inatçı
Bir çift sözün ağırlığını hâlâ tartamaz bir' tartı
Mutluluk bi' yemek, hayat bitmeyen bi' toplantı
Bana bu yemeklerden sadece kırıntılar kaldı
Her şeyim var sanırdım oysa kazandığım zamanlar
Ama çoktan eksilmişti geçmişten yanımda kalanlar
Her güçlükte cayması, kor düştüğünde yakmasından
Ruhum delik deşik, zor düştüğünde kalkması
Bana aşkı dilettirdi gördüğüm her yıldız kayması
Kalbim surlarla çevrelendi, hırsızlara kalmadı
Yalnızlığım demirbaşım, sebebi ne şansımın
Zamanla soğur yangınım, bu sanki doğum sancısı
Benzettiler deliye, hiç sorma moruk aynısı
Hiç boş yok yorum kaygısız, kim dost sor sonuç aynı mı?
Issız bi' adada elmas gibi parlarım
Kankasıyım karanlığın
Yalnızlığım demirbaşım (çek, çek, çek, çek, çek)
Sabır yok kimseye, çözülmez hayatın
Alınma, gücenme, dayandın bayadır (sabır yok, yok, yok)
Kalbime uzunca dönmeyip susunca
Bir de böyle kalınca derinden ağladım
Sabır yok hiç kimseye, sen var gücünle koş (yok, yok, yok)
Baktım dönüp dönüp, sinsiye hiç tahammülüm yok (yok)
Hep karıncalı ekran, bak bu gözüm hep kan
Kavuşuruz mutluluğum biz belki bir gün tekrar
Sükûneti sağlasam da tükencektim az daha
Hüznüm olmuş falçata, dürter gelip kalçadan
Siz sürtükleri sallayanlar üzüldükçe darmadağın
Tükürdüğünü yaladın bak süzüldükçe sayfalar
Bu aşkın adı beladır (bela) kemik kırar kelamı
Sonsuz mutluluk vadeder esirgerken selamı (selam)
Hep gönül gözüm kapalı ya da gördüğünden yaralı
Ömür kömür gibi yandı sövdüğümden bayadır
Issız bi' adada elmas gibi parlarım
Kankasıyım karanlığın
Yalnızlığım demirbaşım (çek, çek, çek, çek, çek)
Sabır yok kimseye, çözülmez hayatın
Alınma, gücenme dayandın bayadır (sabır yok, yok, yok)
Kalbime uzunca dönmeyip susunca
Bir de böyle kalınca derinden ağladım
