Belki

Dostlarım gider arkadaşlıklarım biter elbet,

Ama ben kalırım Hatırlanırım da belki

Çıkar mahsülü münasebetleri biter elbet,

Ama ben kalırım hatırlanırım da belki

Özlemle beklemekteyim hâlâ ilkbaharı ya da yazı

Yüzümü güldürebilen tek şey bu, bi' dostumun araması

İyi değilim, olamam da; sanki her gün kar havası

Çünkü üstümde kara bulutlar, göremiyorum hava nasıl

Oradasın. Kal gitme hiç, budur benim bütün derdim

Soluk tenli kalbimdeki sıcak küçük figür sensin

Sen gül diye ağlardım ben çocuk gibi, ki gülmezdin

Başka birisi güzel yüzünü güldürebilir; bi' gün belki

Dostlarım gider arkadaşlıklarım biter elbet,

Ama ben kalırım Hatırlanırım da belki

Çıkar mahsülü münasebetleri biter elbet,

Ama ben kalırım hatırlanırım da belki

Yıldızlarımı giyindim üstüme ama ruhum çok zayıf halen

Bana kızma; ağzım "gel" diyorken bile sana "dur" derse ifadem

Yeni şeyler öğreniyor insan yaklaşınca gerçeğe manen

Ve anlıyorsun ki hayat güzel, güzel olmayan her şeye rağmen

Sürekli yenilmekteyim hayatımda yok son round

Hatalarımı anlıyorum ama sen gittikten çok sonra

kalkmak zor geliyor, her tarafım toz toprak

Sanırım dünyadaki en zor şey sonsuza dek dost olmak

Dostlarım gider arkadaşlıklarım biter elbet,

Ama ben kalırım Hatırlanırım da belki

Çıkar mahsülü münasebetleri biter elbet,

Ama ben kalırım hatırlanırım da belki

Dostlarım gider arkadaşlıklarım biter elbet,

Ama ben kalırım Hatırlanırım da belki

Çıkar mahsülü münasebetleri biter elbet,

Ama ben kalırım hatırlanırım da belki