Rüyalarım Var

Rüyalarım var

Metazori optimizm, canım çıkar

Bu düzen, güzel olan her olayı yarım kılar

Benim beynim farklı ve yüreğim farklı çalışırken

O çok bilenler çok yanıldılar

Hızla geldi bürüdü gözlerimi karanlık

Yürürdüm ileri koşar adım, gözlerimi karartıp

Etraf tuzak dolu ben uzak durup bu pisliği görmeyeyim diye

Gözlerimi kapattım

Rüyalarım var

Açtığımda aynı manzara

İnsanlar eşya gibi bölünmüş klasmana

Dilimi tutamam, elini çekme, kilidi vur prangama

Kıyafetler değil kalp olmalı transparan

Yürüsem de ne fayda, gözüken her yol pis

İz bırakan hatalara zaman olur morfin

Rüyalarıma bir tek uyuyorken kavuşuyorsam

Anladım ki, ölmek de zor değil

Rüyalarım var

Elimden almasınlar, uyandırmasınlar

Rüyalarım var

Elimden almasınlar, uyandırmasınlar

Yadırganır herkes, yargılanır

Her gün artarak var olur kaygılarım

Eksiler götürürse bütün artıları

Gözüm görmez olur o neşeli martıları

Bir gün gelip hızla kapanmadan son perde

Arardım bi' yardım eli, hani dost nerde?

Zaman öğretti bunu, yani yok bence

Benim suçum değil, düşlerimdi toz pembe

Kabuslar, uyanıkken daha çok beni korkutur

Garip bakar gözler, bir hayli sorgucu

Toplum, farklı olanı dışladığını sanarken

Aslında farklı olan dışlamıştır toplumu

Rüyalarım var

Yolun uzun tarafındayım

Günahlar ve sevapların arafındayım

Ama savaşmadan savunmanın çabasındayım

Ben rüyalarla kabusların arasındayım

Rüyalarım var

Elimden almasınlar, uyandırmasınlar

Rüyalarım var

Elimden almasınlar, uyandırmasınlar

Rüyalarım var

Rüyalarım var

Uyandırmasınlar

Rüyalarım var

Elimden almasınlar, uyandırmasınlar

Rüyalarım var

Elimden almasınlar, uyandırmasınlar