Bir son var ama mutlu mu bilmem ki
Uslandım ben sensiz olamazdım
Olamam ki
Bir son var ama mutlu mu bilmem ki
Uslandım ben sensiz olamazdım
Olamam ki
Yok bitane çıkış yolu
Gün geçer içim soğur
Delirdim işin doğrusu bu fakat
Yine de sabreden dervişle rakı sofrasında
Bi’ duble bitmeden diğer kadehi tokuşturunca
Anladım ki avuntular dört yanımdalar
Kim murada ermiş onca yükle yaşlanınca
Yokuşlu yolların sonunda huzur varsa da
Artık istemiyorum olmak onca bayırı tırmanan
Al beni götür bu ellerden
Ya göm kurtar seslerden
Sar gönlümü seni beklerken
Sarardı soldu sen derken
Bir son var ama mutlu mu bilmem ki
Uslandım ben sensiz olamazdım
Olamam ki
Bir son var ama mutlu mu bilmem ki
Uslandım ben sensiz olamazdım
Olamam ki
