โอ้เจ้าเด็กน้อยใช่ว่าพี่จะลืม

ก็กดไปเบอร์นั้นมาตั้งเเต่เมื่อรื่น

แต่เธอก็ยังไม่รับและเธอยังหลบหาย

ตื่นนอนก็อยากโทรไปนะครับ

แต่เธอมีเรียนในตอนสาย

เธอบอกว่าพี่น่ะร้ายอันนี้พี่พอเข้าใจ

ไอ้ผิดนั้นพี่ก็รู้ แต่ไม่รู้ทำอย่างไร

อยากคุยจริง ๆ นะครับ โทรไปไม่มีใครรับ

ฟูมฟาย โวยวาย คอพับ

ต้องหยิบทิชชู่มาซับน้ำตา

ได้โปรดเข้าใจพี่ช้ำมา

ได้โปรดช่วยรับสาย อย่าทำร้ายพี่ซ้ำน่า

รู้ว่าซ้ำซากขอร้องไม่ต้องมาย้ำมากมาย

คำถามที่ว่าวันนั้นพี่ไปกับใคร

บางทีมันตอบอยากไป

เก็บเอาไว้เเล้วโฟกัสที่เรื่องของเรา

ใครจะว่านี้เหี้ยยังไง

ให้น้องปล่อยไปเป็นเรื่องของเขา

ว่าเเต่เราจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม

พี่มาทวงสัญญาใจที่ตัวน้องเคยให้ไว

เเล้วพี่ยังใช่ไหม ?

หนูยังรู้สึกแบบนันกับพี่หรือป่าว

ยังไม่ต้องกล่าวให้จบเพลงนี้

ค่อยบอกพี่โอเค

มันอดไม่ไหว เวลาพี่คิดถึงเรื่องเก่า ๆ

ไม่ใช่วันนี้เเค่เหงา

อย่าพึ่งเผลอคิดไปว่าพี่โลเล

โซซัด โซเซ มาจากไหนไม่อยากจำ

หลาย ๆ การกระทำปล่อยให้มันลืมไป

ลืมที่เคยเจ็บ ลืมซ้ำ แต่ไม่เคยลืมใจ

เพราะมีเเค่เธอคนเดียว

ที่พี่ยังจำถึงเเม้จะลืมใคร

โอ้เจ้าเด็กน้อยใช่ว่าพี่จะลืม

จริง ๆ ก็เก็บไปคิดมันทุกวันเเละคืน

แต่เธอก็ยังไม่รู้และเธอยังหลบหาย

จริง ๆ

ก็อยากโทรไปนะครับแต่กลัวจะโดนเธอตัดสาย

ไอ้ตัวพี่เองก็ร้ายไม่ใช่พี่ไม่เข้าใจ

ว่าผิดไอ้พี่ก็รับแล้วพี่ต้องทำยังไง

ต้องรออีกต่อไปไหม ต้องรออีกนานแค่ไหน

หรือว่าพี่ต้องทำใจไปหยิบทิชชู่มาซับน้ำตา

แต่พูดไป ยังไงแม่งก็สามไพรเบี้ย

เพราะพี่ก็รู้มันอยู่แกใจ

ว่าเรื่องนี้ใครเหี้ย

นึกไปถึงวันนั้นก็ได้แต่คิด

ว่ากูเเม่งทำอะไรเนี้ย

ผิดที่ตัวเราเองเรื่องมันเลย

จบไปแบบไม่ได้เคลียร์

ได้แต่นึกว่าเสียใจ นี่ไม่ใช่เพลงง้อ

เเต่ทำเพื่อสมน้ำหน้าตัวเอง

กับสิ่งที่เสียไป

ในชีวิตยังไม่เคยเสียดายแบบนี้

ถึงแม้ว่าเสียใคร

แต่ถ้าเธอนั่นยอมกลับมาพี่ยอม

ถึงเเม้จะให้พี่นั้นเสียอะไร

ก็เข้าใจว่าผิดและอาจจะไร้สิทธิ์แก้

จะไม่ขอแก้ตัวอะไร

เพราะว่าไอ้ผิดนั้นผิดเเน่

อยากทำเหมือนเมื่อก่อนตอนที่พี่นั้นติดแจ

แต่คิดไปคิดมาคนข้างน้องแม่งคงวิตกจริตแน่

แต่น้องจงเเน่ใจ

อะไรที่น้องมีความสุข

พี่ก็พร้อมจะสุขใจด้วย

เรื่องของพี่ พี่รู้ว่าคงไม่มีใครช่วย

สิ่งที่พี่จะฝากคือ

ดูแลตัวเองดีๆ

เพราะวันพรุ่งนี้ของหนูพี่คงไม่ได้ไปด้วย

โอ้เจ้าเด็กน้อยใช่ว่าพี่จะลืม

เธอยังคงอยู่ในนี้มันทุกวันเเละคืน

จริง ๆ ไม่ใช่ไม่รักและเธอก็คงจะรู้

ในวันที่ไม่มีหนูแล้วพี่ต้องยอมเข้าใจ

โอ้เจ้าเด็กน้อยดูเเลตัวเองดี ๆ

เมื่อมันไม่เป็นอย่างฝัน

ต้องยอมรับมันซักที

จึงทำได้เพียงเท่านี้ รวบรวมอารมณ์ที่มี

แต่งมาเป็นเพลงๆนี้

ต้องหยิบทิชชู่มาซับน้ำตา