Aku anak kampung kerjaku kerja motong
Aku pengangguran tiap hari luntang lantung aku tidak pantas memang tidak pantas jadi kekasihmu
Engkau orang kaya kau punya segalanya kau lulusan sarjana kau tampan dan rupawan
Kita memang beda aku orang miskin dan kau orang kaya
Bukannya ku tak cinta bukannya ku tak sayang
Tapi aku takut nanti kau menyesal engkau pun sudah tahu aku orang susah orang yang tak punya
Lebih baik berpisah daripada sengsara kini ku tak bisa membuatmu bahagia mungkin ini jalan yang harus ku pilih maafkan aku kasih
Engkau orang kaya kau punya segalanya kau lulusan sarjana kau tampan dan rupawan
Kita memang beda
Aku orang kaya meski engkau orang kaya
Bukannya ku tak cinta bukannya ku tak sayang
Tapi aku takut nanti kau menyesal engkau pun sudah tahu aku orang susah
Orang yang tak punya
Lebih baik berpisah daripada sengsara kini ku tak bisa membuatmu bahagia mungkin ini jalan yang harus ku pilih maafkan aku kasih
Bukannya ku tak cinta bukannya ku tak sayang
Tapi aku takut nanti kau menyesal engkau pun sudah tahu aku orang susah orang yang tak punya
Lebih baik berpisah daripada sengsara kini ku tak bisa membuatmu bahagia mungkin ini jalan yang harus ku pilih maafkan aku kasih
Engkau orang kaya engkau juga menawan lebih baik kau cari yang lebih sempurna
Jauhi diriku janganlah kau ingat lupakan diriku
Dan aku tidak akan melepaskannya