İSTANBUL

Bırak beni İstanbul'da

Ben kalayım, unutmadım

Aklımdalar hatıralar

Bırak beni İstanbul'da

Ben yanayım

Sokaklarda yazar adım

İstanbul'da

Gözlerimi bur'da açtım hülyaya

On sekiz kasım doksan dört merhaba

Adımı kulağıma fısıldadı Samatya

Burnum sümük dolu, gözlerimde çapak ya

Koştum sırtımda çantayla

İlk aşkım Koca Mustafa Paşa'da

Acıya alıştım her ayrılıkta

Tek şansım bu kaosta yaşlanmak

Görüyorum o anları, flashback gibi

Koşuyorum çocukluğumun salıncağına

Trenlere atlayarak gidiyorduk

Yedikule'den ta Yeşilköy Kumsalına

Yürek yerinden çıkacakmış gibi olur

Cepten çıkarsa sustalılar

Az mı yakamozlarına kandık

Roma parkından sonsuzluğa

İstanbul

Bırak beni İstanbul'da

Ben kalayım, unutmadım

Aklımdalar hatıralar

Bırak beni İstanbul'da

Ben yanayım

Sokaklarda yazar adım

İstanbul'da

Göz altlarım mosmor, eşofmanı fosforlu

Hayata yenik başlarım her gün

Kasımpaşa gibi yokuşları dimdik

Karakteristiktir, karakterinden eksikse, hadi siktir

Geceleri Taksim içi dolu pislik

Dolmuş, taksi bekleme bas git

Her gün riskli, sisli ve mistik ya

Sırrımız İstanbul'a gizli

Bitmiyor tersoluk

Ghettolar her solukta

Ciğerlerine çekiyor egsoz

Hayalim bi' Rolls Royce ama

Hayat Beykoz gibi, omuzlarıma yüklüyor hep toz

Dolapdere Big Bang, Kuştepe Bang Bang

Zeytinburnu, Sulukule, Delidolu gang, gang

Bir gün bende gideceğim elbet

Sevdiklerim emanet sana tek tek

İstanbul

Bırak beni İstanbul'da

Ben kalayım, unutmadım

Aklımdalar hatıralar

Bırak beni İstanbul'da

Ben yanayım

Sokaklarda yazar adım

İstanbul'da

Ah İstanbul, vah İstanbul

Yaktın, yıktın İstanbul

Ah İstanbul, vah İstanbul

Çok yıprattın İstanbul