หากเธอนั้นคือดวงตะวัน และตัวฉันเป็นดั่งดาว
ส่องสกาวคนละเวลา ได้แค่ฝันจะพบพาน
ไม่มีวันได้พบหน้า โอ้ไยฟ้า ฟ้าไม่เป็นใจ
เกิดมาดูคู่ควร แต่ทำไมไม่คู่กัน
หากดาวรักดวงตะวัน จะทำเช่นไร
กลางคืนไม่มีแดด กลางวันไม่มีดาว
ฉันอยู่กับความเหงา ความเหน็บหนาวกลางสายลม
ยังรอได้ไออุ่น ยามค่ำคืน ที่น้ำค้างพร่างพรม
มีผ้าห่มดาวก็คงไม่หายหนาว เท่าไอแดด
อยู่บนฟ้าผีนเดียวกัน แต่ว่ามันดูเหมือนห่าง
พอรุ่งสางดาวต้องจางไป ปล่อยให้ฟ้ามีตะวัน
ไม่มีดาวเคียงข้างกาย ช่างใจร้ายฟ้าไม่เมตตา
เกิดมาดูคู่ควร แต่ทำไมไม่คู่กัน
หากดาวรักดวงตะวัน จะทำเช่นไร
กลางคืนไม่มีแดด กลางวันไม่มีดาว
ฉันอยู่กับความเหงา ความเหน็บหนาวกลางสายลม
ยังรอได้ไออุ่น ยามค่ำคืน ที่น้ำค้างพร่างพรม
มีผ้าห่มดาวก็คงไม่หายหนาว เท่าไอแดด
กลางคืนไม่มีแดด กลางวันไม่มีดาว
ฉันอยู่กับความเหงา ความเหน็บหนาวกลางสายลม
ยังรอได้ไออุ่น ยามค่ำคืน ที่น้ำค้างพร่างพรม
มีผ้าห่มดาวก็คงไม่หายหนาว เท่าไอแดด
