แสงจันทร์นวลผ่อง
เมื่ออยู่กับคู่ประคอง
เธอกอดตระกองให้มองจันทร์
แสงจันทร์ เฉิดฉันท์
แต่นวลน้อง ยิ่งนวลกว่านั้น
ปากคำนะ ช่างรำพัน
เปรียบเทียบน้องเทียมดวงจันทร์
ใช่แสร้งรำพัน เสกสรรดอกหนา
ชื่นชวนเชย
หอมเอยบุปผา
แก้มเธอนั้นหอมยิ่งกว่า
อุ๊ย น่าหยิกขา ช่างมาเพ้อได้
เธอรักพี่บ้างไหม
ไม่รักจะมาด้วยทำไม
ที่รักนะรักแค่ไหน
แค่เพียงหัวใจ ก็ยอมได้
จะอยู่กับพี่ทั้งคืนได้ไหม
จะอยู่ก็ได้เป็นไร ขวัญใจเอย
ใจพี่หลง ทิ้งไม่ลงแน่
ไม่ผันแปรแน่แท้เอย
โอ้ ปากหนอปาก
นี่แน่ะหวานมากไม่อยากเลย
แต่พี่หวังเชยชื่นใจ
โอ้ใจ หนอใจ อย่าทิ้ง
อย่าขว้าง อย่าร้างไป
ชื่นชู้คู่ชื่น ระรื่นฤทัย
รักด้วยใจ จึงได้ไม่หักรักมลาย
ขอเพียงรัก เคียงคู่กัน
จะผูกพันไม่ลืมเลย
พี่เอ๋ย อย่ามีกลาย
แม้รัก เธอเลือนเคลื่อนคลาย
จะกลั้นใจ ให้ตายนะ
ถ้าหากเธอตาย
พี่ขอกลั้นใจตาย ตามเอย
