เหมันต์ที่ผ่านพ้นไป ผ่านไปพร้อมใบไม้บาน

ร่วงหล่นพริ้วปลิวลู่ลงทาง

ดูใบไม้วางอ้างว้างเอกา

เหมือนรักที่จากฉันไป

จากไปเหลือไว้แต่น้ำตา

หลั่งรินไหลท่วมใจท่วมขอบฟ้า

ดังไฟรักพาฤทัยแหลกลาญ

เพียงหวังไขว่คว้า ค่าเหลือแค่อาลัย

สุดจะเอ่ย บอกใคร ยั้งใจ ไม่ให้ หลงน้ำคำ

เหมันต์ยังผ่านเช่นเคย อย่าเลย ฉันกลัวบอบช้ำ

อย่าตอกย้ำในความทรงจำ

โอ้เหมันต์ อย่าผ่านมาเลย

เพียงหวังไขว่คว้า ค่าเหลือแค่อาลัย

สุดจะเอ่ย บอกใคร ยั้งใจ ไม่ให้ หลงน้ำคำ

เหมันต์ยังผ่านเช่นเคย อย่าเลย ฉันกลัวบอบช้ำ

อย่าตอกย้ำในความทรงจำ

โอ้เหมันต์ อย่าผ่านมาเลย