เมื่อสุริยน

ย่ำสนธยา

หมู่นกกาก็บินมาสู่รัง

ให้มาคิดถึง

ท้องทุ่งนาเสียจัง

ป่านฉะนี้คงคอยหวัง

เมื่อไหร่จะกลับบ้านนา

เมื่ออยู่เมืองกรุง

ใจก็มุ่งแต่อยากจะดัง

ด้วยความหวัง

อยากจะเป็นดารา

ลำบากลำบน

ก็จะทนก้มหน้า

ก่อนจะจากบ้านมา

เพื่อนมันว่าให้อาย

ก่อนจากบ้านมา

เพื่อนมันว่าให้ช้ำทรวง

ไปเป็นนักร้องให้เขาล้วง

มันเจ็บในทรวงไม่หาย

ไม่เด่นไม่ดัง

จะไม่หันหลังกลับไป

ทุกวันคืนนอนร้องไห้

อีกเมื่อไหร่จะโชคดี

เมื่อสุริยนย่ำสนธยา

จะกลับบ้านนา

ตอนชื่อเสียงเรามี

จะยากจะจน

ถึงอดจะทนเต็มที่

นักร้องบ้านนอกคนนี้

จะกล่อมน้องพี่

และแฟนเพลง

ก่อนจากบ้านมา

เพื่อนมันว่าให้ช้ำทรวง

ไปเป็นนักร้องให้เขาล้วง

มันเจ็บในทรวงไม่หาย

ไม่เด่นไม่ดัง

จะไม่หันหลังกลับไป

ทุกวันคืนนอนร้องไห้

อีกเมื่อไหร่จะโชคดี

เมื่อสุริยนย่ำสนธยา

จะกลับบ้านนา

ตอนชื่อเสียงเรามี

จะยากจะจน

ถึงอดจะทนเต็มที่

นักร้องบ้านนอกคนนี้

จะกล่อมน้องพี่

และแฟนเพลง