ก่อนนั้น

ทุกวันโลกเป็นสีเทา

เปลี่ยวเหงา

เฝ้าแต่รอคอยเสมอ

เธออยู่แห่งไหน

เมื่อใจฉันพร่ำหาเธอ

ใครจะเสนอ

มอบใจรักและต้องการ

ก่อนนั้น

ฉันมีชีวิตเพื่อใคร

ขื่นขม

เท่าใดจะกลายเป็นหวาน

ทนอยู่ต่อไป

แม้ใจทนทรมาน

คืนวันผันผ่าน

จนเราได้มาพบกัน

แปลกใจหนักหนา

เธอมาปลุกชีวิตฉัน

เธอมามอบรักนิรันดร์

เธอมาอดีตพลันมลาย

บัดนี้

ทุกนาทีเป็นแสงทอง

ที่เคย

หม่นหมองกลับมีความหมาย

ฉันเพิ่งได้รู้

รักทำให้ความทุกข์คลาย

ยาอื่นไม่หาย

ไม่เลือนเหมือนเธอเป็นยา

บัดนี้

ฉันมีชีวิตเพื่อเธอ

ได้เจอคือเธอที่ฉันฝันหา

เธอที่คราวนั้น

ฉันคอยกับรอยน้ำตา

เธอจึงมีค่า

ตราตรึงหนึ่งดังหัวใจ

บัดนี้

ฉันมีชีวิตเพื่อเธอ

ได้เจอคือเธอที่ฉันฝันหา

เธอที่คราวนั้น

ฉันคอยกับรอยน้ำตา

เธอจึงมีค่า

ตราตรึงหนึ่งดังหัวใจ