ใฝ่พะวงหลงเฝ้าสาวเจ้าบางปะกง
พางวยงงหลงเก้อพี่เพ้อหา
โอ้เวรกรรมจำพรากจากไปไกลตา
ในอุราระทมตรมไหม้
เจ้าทำเมินพี่หมอง
โธ่เจ้ามองพี่เหมือนผ้าพันกันเปื้อน
นานก็เลือนล้างไป
ไยมาตัดไมตรีน้องมีแฟนใหม่
ทิ้งชาวนาไร่ไปกับหนุ่มเศรษฐี
น้องลืมเรือบดนั่งรถอร่าม
งามด้วยศักดิ์ศรียามพี่ล่องเรือมา
ตามประสาบ้านเราหาคนงามถามข่าว
มองหาสาวไม่มี
ชีวีแทบขาดรอน
บางปะกงน้ำคงขึ้นขึ้นลงลง
ใจอนงค์ก็คงเลอะเลือนกะล่อน
ปากน้ำเค็มไหลขึ้นก็จืดก็จาง
ใจน้องนางนับนานเลยจางจากจร
ใจนารีสวยสดคงคดดั่งลำน้ำ
พี่ขืนพายจ้ำคงต้องช้ำแน่นอน
ต้องจอดเรือขอลาแม่กานดางามงอน
วอนหลวงพ่อโสธรจงดลใจยอดชู้
เจ้าอยู่แห่งไหนอยู่ใกล้หรือไกลสุดกู่
ได้ยินเพลงร้องน้องจงชื่นชู
พี่ยังคอยพธูอยู่ที่บางปะกง
บางปะกงน้ำคงขึ้นขึ้นลงลง
ใจอนงค์ก็คงเลอะเลือนกะล่อน
ปากน้ำเค็มไหลขึ้นก็จืดก็จาง
ใจน้องนางนับนานเลยจางจากจร
ใจนารีสวยสดคงคดดั่งลำน้ำ
พี่ขืนพายจ้ำคงต้องช้ำแน่นอน
ต้องจอดเรือขอลาแม่กานดางามงอน
วอนหลวงพ่อโสธรจงดลใจยอดชู้
เจ้าอยู่แห่งไหนอยู่ใกล้หรือไกลสุดกู่
ได้ยินเพลงร้องน้องจงชื่นชู
พี่ยังคอยพธูอยู่ที่บางปะกง
