ฟ้าวถิ่ม

อาม ชุติมา： หากความฮักนั้นเป็นของมีค่า

อาม ชุติมา： เฮาสิหามันมาจากไส

อาม ชุติมา： หากความฮักนั้นคือการให้

อาม ชุติมา： สิมีสิทธิ์ไหมที่ได้ครอบครอง

อาม ชุติมา： หากความฮักนั้นไกลสุดขอบฟ้า

อาม ชุติมา： เฮาก็คงทำได้แค่มอง

อาม ชุติมา： หากความฮักนั้นมีแค่เฮาสอง

อาม ชุติมา： แต่ตอนสุดท้ายเป็นหยังจั่งมีสาม

อาม ชุติมา： คำถามโง่ๆ ที่ลองถามโตตลอด

อาม ชุติมา： ก่อนความฮักเฮาสิมอด

อาม ชุติมา： ฟ้าวไปฮอดคนที่กำลังสิถิ่มน้องไป

อาม ชุติมา： เบื่อกันแล้วก็ให้ฟ้าวบอก

อาม ชุติมา： เซาฮักน้องก็ให้ฟ้าวถิ่ม

อาม ชุติมา： บ่ต้องมาพิมพ์คำว่า

อาม ชุติมา： หลูโตนแล้วขอโทษกัน

อาม ชุติมา： สิจำไว้ว่ามื้อหนึ่ง

อาม ชุติมา： ว่าเฮาเคยซึ้งเคยภักดีต่อกัน

อาม ชุติมา： เหลือแค่วันวาน

อาม ชุติมา： ความสัมพันธ์เฮาบ่คือเก่า

อาม ชุติมา： คำถามโง่ๆ ที่ลองถามโตตลอด

อาม ชุติมา： ก่อนความฮักเฮาสิมอด

อาม ชุติมา： ฟ้าวไปฮอดคนที่กำลังสิถิ่มน้องไป

อาม ชุติมา： เบื่อกันแล้วก็ให้ฟ้าวบอก

อาม ชุติมา： เซาฮักน้องก็ให้ฟ้าวถิ่ม

อาม ชุติมา： บ่ต้องมาพิมพ์คำว่า

อาม ชุติมา： หลูโตนแล้วขอโทษกัน

อาม ชุติมา： สิจำไว้ว่ามื้อหนึ่ง

อาม ชุติมา： ว่าเฮาเคยซึ้งเคยภักดีต่อกัน

อาม ชุติมา： เหลือแค่วันวาน

อาม ชุติมา： ความสัมพันธ์เฮาบ่คือเก่า

ท๊อป มอซอ： ขอบคุณเด้อที่เธอให้โอกาสฉัน

ท๊อป มอซอ： ได้มาฮักได้มาผูกพัน

ท๊อป มอซอ： แต่ว่าฉันรักษาบ่ได้

ท๊อป มอซอ： ปล่อยเธอหลุดมือ

ท๊อป มอซอ： ทั้งที่ยื้อเธอแล้วสุดใจ

ท๊อป มอซอ： สิจดจำไว้ว่า

ท๊อป มอซอ： เคยฮักไผได้หลายขนาดนี้

อาม ชุติมา： เบื่อกันแล้วก็ให้ฟ้าวบอก

อาม ชุติมา： เซาฮักน้องก็ให้ฟ้าวถิ่ม

อาม ชุติมา： บ่ต้องมาพิมพ์คำว่า

อาม ชุติมา： หลูโตนแล้วขอโทษกัน

อาม ชุติมา： สิจำไว้ว่ามื้อหนึ่ง

อาม ชุติมา： ว่าเฮาเคยซึ้งเคยภักดีต่อกัน

อาม ชุติมา： เหลือแค่วันวาน

อาม ชุติมา： ความสัมพันธ์เฮาบ่คือเก่า

อาม ชุติมา： ความฮักเน่าๆ คั่นอ้ายบ่เอา

อาม ชุติมา： ก็ให้ฟ้าวถิ่ม