ช : เป็นหยังคือเบิ่งเศร้าๆ แท้น้องหล่า

ผิดกันกับผู้บ่าวมา แม่นบ่..

แววตาที่เคยงดงาม เป็นสีท้อๆ

เจ็บไสบอกอ้ายได้บ่ คนดี..

ญ: กะผู้บ่าวคนที่น้องฮัก เขาคักเขาแหน่

มามื้อนี่ เขาคือบ่แคร์น้องเลย..

บ่เป็นคือจั่งคนเก่า ที่คุ้นเคย

แล้วเขากะบอกเลิกเสย ในมื้อนี่

ช: บอกอ้ายได้บ่ ว่าเจ็บหม่องได๋

เขาเฮ็ด ให้เจ็บหม่องได๋

เป็นหยังน้ำตาคือไหล ฮ้องไห่บ่เซา..

ญ: บ่เป็นยังหลาย อ้ายบ่ต้องห่วง

แค่ใจแผลยังบ่เซา

น้องเลือกเขา กะเจ็บย้อนเขา สมควรแล้ว

ช: มื้อได๋สิเซาฮ้องไห่ ละน้อหล่า

อ้ายเห็นแฮงเจ็บ หลายกว่า ฮู้บ่..

สิคอยอยู่เคียงข้างเจ้า จนเขากลับมาง้อ

เซาเจ็บอ้ายกะสิขอ เป็นห่วงคือเก่า

ญ: กะผู้บ่าวคนที่น้องฮัก เขาคักเขาแหน่

มามื้อนี่เขาคือ บ่แคร์น้องเลย..

บ่เป็นคือจั่งคนเก่า ที่คุ้นเคย

แล้วเขากะบอก เลิกเสยในมื้อนี่

ช: บอกอ้ายได้บ่ ว่าเจ็บหม่องได๋

เขาเฮ็ด ให้เจ็บหม่องได๋

เป็นหยังน้ำตา คือไหล ฮ้องไห่บ่เซา..

ญ: บ่เป็นยังหลาย อ้ายบ่ต้องห่วง

แค่ใจ แผลยังบ่เซา

น้องเลือกเขา กะเจ็บย้อนเขา สมควรแล้ว

ช: บอกอ้ายได้บ่ ว่าเจ็บหม่องได๋

เขาเฮ็ด ให้เจ็บหม่องได๋

เป็นหยังน้ำตา คือไหล ฮ้องไห่บ่เซา..

ญ: บ่เป็นยังหลาย อ้ายบ่ต้องห่วง

แค่ใจ แผลยังบ่เซา

น้องเลือกเขา กะเจ็บย้อนเขา สมควรแล้ว

ช: มื้อได๋ลืมเขา มาเป็นคือเก่า ได้บ่