คิดถึงบ้านน้อยเราอยู่เคียง
ด้วยสำเนียงแห่งรัก
ยากนักลืมได้
เธอจ๋าก่อนที่จะจากไป
โปรดคิดตรองด้วยใจ
ว่าใครเขาห่วง
เธอมองที่พระจันทร์พร่างพราย
ด้วยแสงนวลเฉิดฉาย
รอเธอคว้ามัน
ฉันหรือกล้าเผยคำออกกัน
ด้วยหัวใจเธอนั้น ใฝ่ฝันหาใคร
ดัง แก้วร้าวเราสอง
ต้องมาแยกกัน
ด้วยจันทร์ทอแสง
วันสิ้นแรงจงคืน หวนมาที่ฉัน
ด้วยวันฉันรอ
รอเธอโปรดหวนคืนกลับมา
บ้านน้อยที่เหว่ว้า
คอยหาเธออยู่
รู้ไหมที่หัวใจเจ็บช้ำ
สุดระกำเท่าใด รอให้ย้อน มา
ดัง แก้วร้าวเราสอง
ต้องมาแยกกัน
ด้วยจันทร์ทอแสง
วันสิ้นแรงจงคืน หวนมาที่ฉัน
ด้วยวันฉันรอ
รอเธอโปรดหวนคืนกลับมา
บ้านน้อยที่เหว่ว้า
คอยหาเธออยู่
รู้ไหมที่หัวใจเจ็บช้ำ
สุดระกำเท่าใด รอให้ย้อน มา
