คงเป็นที่ฟ้าเบื้องบน
เป็นคนขีดโชคชะตา
สั่งฉันและเธอให้มา
ให้ได้พบเจอกัน
ให้ฉันได้มีโอกาส
ลิ้มรสในความชื่นบาน
ให้เรามีกันมีวันเวลาที่ดี
และเป็นที่ฟ้าเบื้องบน
เป็นคนพรากเราเช่นกัน
ให้เวลาเพียงแค่นั้น
กลับต้องเสียเธอไป
ฉันรู้ว่าไม่มีหวังจะเหนี่ยว
และรั้งเธอไว้ข้างกาย
จะทำยังไง
ก็คงไม่มีหนทาง
หากชีวิตฉันต้องขาดเธอ
ไปจะเป็นยังไง
ชีวิตคงไร้ความหมาย
และเหมือนไร้พลัง
ร่างกายที่เคยอดทน
ก็คงไม่มีกำลัง
ไม่มีความหวัง
ให้ฉันได้ชื่นหัวใจ
แค่เพียงพรุ่งนี้ถ้าตื่นมา
มองไปไม่เจอเธอ
แค่นึกก็ทำให้เผลอ
หวั่นและไหวในใจ
ถ้าเราจะต้องจากกัน
ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด
คงรู้ใช่ไหม
ว่าฉันจะต้องเสียใจ
เสียใจจนตาย
หากชีวิตฉันต้องขาดเธอ
ไปจะเป็นยังไง
ชีวิตคงไร้ความหมาย
และเหมือนไร้พลัง
ร่างกายที่เคยอดทน
ก็คงไม่มีกำลัง
ไม่มีความหวัง
ให้ฉันได้ชื่นหัวใจ
แค่เพียงพรุ่งนี้ถ้าตื่นมา
มองไปไม่เจอเธอ
แค่นึกก็ทำให้เผลอ
หวั่นและไหวในใจ
ถ้าเราจะต้องจากกัน
ไม่ว่าด้วยเหตุผลใด
คงรู้ใช่ไหม
ว่าฉันจะต้องเสียใจ
เสียใจจนตาย
