ေမ်ာလြင့္ေနတဲ့တိမ္ စိတၱဇဆန္တဲ့ဒီမိုးမ်ား
ရွြာေနတုန္း ငါခ်မ္းလို
့တုန္ မိုးသည္းတဲ့ညေတြမွာ
တမ္းတေနတညလံုး ခ်စ္တတ္တဲ့ငါေတာ့ရူး
ေမ်ာလြင့္ေနတဲ့တိမ္ စိတၱဇဆန္တဲ့ဒီမိုးမ်ား
ရွြာေနတုန္း ငါခ်မ္းလို
့တုန္ မိုးသည္းတဲ့ညေတြမွာ
တမ္းတေနတညလံုး ခ်စ္တတ္တဲ့ငါေတာ့ရူး
ေဝးခဲ့ျပီ အရိုးေဆြးတဲ့အထိငါတို
့ေပါင္းႀကဖို ့
သႏိၶဌာန္ခ်ထားခဲ့တာပဲ့
ငါမင္းရင္ခြင္မွာေခါင္းခ်မလို ့
ငါေရးတဲ့အျပာေရာင္စာရြက္ေတြ
အနီေရာင္ျဖစ္ေျပာင္းသြား
ငါတို ့ရဲ့အျပာေရာင္တိမ္တိုက္ေတြ
မိုးေတြအျဖစ္နဲ ့ရြာခ်
ငါ့မ်က္လံုးထဲကေရခဲျမစ္ေတြ
အရည္ေတြေပ်ာ္ကုန္ျပီ
အရည္ေတြေပ်ာ္ကုန္ပါျပီဟာ......
ဒီဒိုင္ယာရီကိုေရးသား မင္းနဲ
့ငါနဲ ့ေပ်ာ္ရြင္ျမဴး
နွစ္သစ္ကူးေပါင္း မနည္းဘူး......
အခုရင္ထဲမွာ အတြင္းေႀကေနတာ
အသက္ရွဴတာေတာင္ မဝေတာ့ဘူး
မင္းလိုခ်င္တဲ့ ဂရုစိုက္မွူ
ငါ့ဘက္ကမေပးနိုင္
ယံုႀကည္စြာေမ်ွာ္လင့္ခဲ့ ငါတို
့နွစ္ေယာက္ေတာ့မေဝးနိုင္
ဘာေႀကာင့္မို ့ကြဲရတာလည္း
ငါ့ဦးေနွာက္ကမေတြးနိုင္
ဒီေန ့ထိမေမ့နိုင္
ငါလြမ္းဆဲပဲ့ ယေန ့တိုင္
ငါ့အခန္းနံရံေတြေပၚမွာ
မင္းဓါတ္ပံုေတြကပ္ထားဆဲ
ငါ့နွလံုးေသြးလည္ပတ္မွူေတာ့
ဒီေန ့ကစျပီးရပ္တန္ ့ခဲ့
အေျခအေနမဲ့ ေလေနခဲ့ အေပအေတပဲ့ ငါေႀကကြဲ
ေနေနဆဲ ေႀကြေနဆဲ အေသအေႀကပဲ့
ေမ်ာလြင့္ေနတဲ့တိမ္ စိတၱဇဆန္တဲ့ဒီမိုးမ်ား
ရွြာေနတုန္း ငါခ်မ္းလို
့တုန္ မိုးသည္းတဲ့ညေတြမွာ
တမ္းတေနတညလံုး ခ်စ္တတ္တဲ့ငါေတာ့ရူး
တိုက္ဆိုင္လိုက္တာမ်ားကြာ ေဖေဖာ္ဝါရီ၉ရက္
ဆိုးခ်က္ကရင္နက္စရာ ေတာင္ငူကိုသြားခဲ့
ဗေလာင္ဆူတဲ့ရင္ခြင္နဲ ့အေမွာင္တူတူျဖတ္ခဲ့
အေရာင္တူတူညေတြထဲ . . . . . . ...
မင္းကဘာကို အထင္ႀကီးတညလည္း
မင္းကဘာကို မက္ေမာတာလည္း
မႀကားခ်င္လည္းနွားပိတ္ထညးလိုက္
ငါကေတာ့ဒါကိုဆက္ေျပာမွာပဲ့
မင္းအေပါင္းအသင္းေတြ လာလာျဖတ္တဲ့
စကားေတြနဲ ့တင္ပ်ာယာခက္ခဲ့
ဟိုအရင္ကေတာ့ ဒါဟာမမွတ္တမဲ့
အခုေတာ့မုန္တိုင္းထဲ ငါဟာရပ္ခဲ့
နားလည္ေပးပါ ပရိသတ္ႀကီးရယ္
ကြ်န္ေတာ္ ဒီေလာက္ထိခ်စ္တဲ့ဟာကို
အျပစ္မဲ့တာကိုလို ့လည္းမေျပာခ်င္
မုသာဝါဒက်ဴးလြန္ခဲ့
နွစ္အခ်ိဳးတစ္ဆိုတာမဟုတ္ဘူး ညာတာ
တကယါက အခ်ိဳးတစ္ ဒါေတြအကုန္လံုး
ရွင္းပစ္အခ်ိန္က်ေတာ့ မင္းကငါ့ကိုထားရစ္
ခ်စ္ခဲ့တာ ၄ နွစ္ အျပစ္မဲ့စြာေဝးလြင့္
အျဖစ္အပ်က္ေတြ ျပန္လည္ေတြးရင္း
အိမ္ျပန္ခဲ့ပါေတာ့က
ငါ့အခ်စ္ ေတာင္းပါတယ္ကြာ
တေလာကလံုး ေျဗာင္းဆန္ေနတာပဲ့
တကယ္ခ်စ္ခဲ့တယ္ဆိုတာကေတာ့
လုပ္ဇာတ္မဟုတ္ပါဘူး ပရိသတ္ႀကီးရယ္
ေမ်ာလြင့္ေနတဲ့တိမ္ စိတၱဇဆန္တဲ့ဒီမိုးမ်ား
ရွြာေနတုန္း ငါခ်မ္းလို
့တုန္ မိုးသည္းတဲ့ညေတြမွာ
တမ္းတေနတညလံုး ခ်စ္တတ္တဲ့ငါေတာ့ရူး
၁၉၉၇ ဒီဇင္ဘာလ ၁ ရက္
ေကာင္းကင္ျပာျပာႀကီးေအာက္မွာ
ကြ်န္ေတာ့ခ်စ္သူကို
စေတြ ့ခဲ့ အဲ့ဒီေန ့ကမိုးမရြာပါ.....
ဒီဇင္ဘာ ၈ ရက္ နွလံုးသားကိုဓာတ္လိုက္ခဲ့
မင္းကိုခ်စ္ခဲ့
ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၄
ရက္သူေပးတဲ့လက္စြပ္ေမာင္းကြင္းေလးကို
လက္ယာဘက္ လက္သူႀကြယ္မွာဝတ္ဆင္ခဲ့
ဘယ္ေတာ့မွ မခြ်တ္ခ်င္ခဲ့
ဧျပီ ၁၀ ရက္ ကြ်န္ေတာ့ေမြးေန
့ဘုရားသြားခဲ့
အို........ အရူးအမူးပဲ့
ေမလ ၂၃ ဘဝတစ္သက္စာ လက္တြဲရမယ့္သူလို
ေလထဲတိုက္အိမ္ေဆာက္ခဲ့ဖူးတာပဲ့
ေပ်ာ္ျမဴးခဲ့
တစ္ညလံုးမအိပ္ပဲ့ ဖုန္းေျပာခဲ့
တစ္ဘဝလံုးဆိတ္သံုဥ္း ဆံုးေရာပဲ့
ေပးလိုက္ရတာနွလံုးသားနဲ ့
ျပန္ရလိုက္တာ အမုန္းမ်ားပဲ့
ေအာက္တိုဘာ ၁၆ ရက္ အတူႀကည္နူးတဲ့ရက္ေတြ
ရွိသလို ျပသနာေတြလည္းတက္တက္
ရန္ျဖစ္လိုက္ျပန္ခ်စ္လိုက္နဲ
့သူကြ်န္ေတာ့ကိုရက္စက္
ေဖော္ဝါရီ ၉ ရက္အခ်စ္တခုကြဲပ်က္
အခ်စ္တခုကြဲပ်က္
ေမ်ာလြင့္ေနတဲ့တိမ္ စိတၱဇဆန္တဲ့ဒီမိုးမ်ား
ရွြာေနတုန္း ငါခ်မ္းလို
့တုန္ မိုးသည္းတဲ့ညေတြမွာ
တမ္းတေနတညလံုး ခ်စ္တတ္တဲ့ငါေတာ့ရူး
မိုးေတြရြာတုန္းမွာ
နွာခိုစရာဟာ တစ္ကယ္မဲ့လို ့
ငါတစ္ေယာက္တည္းေလ်ာက္တယ္ အို...လမ္းမ်ားဟာ
မွားယြင္းတဲ့လမ္းေတြမွာ
သြားတုန္းမွာငါေပ်ာ္ခဲ့
ရုန္းထြက္ဖို ့တကယ္ခက္ခဲ့
လြဲမွားတဲ့ ဘဝႀကီးကို
သိခဲ့ရေနွာက္မွာေလ
အမွားမ်ားျပန္ျပင္ဖတုန္းမွာ
အားလံုးနဲ ့ငါကေဝး .........
ကြ်န္ေတာ့ကို သနားလို
့တိမ္ေတြေတာင္ ငိုခ်လိုက္ျပီ...
မိုးကိုးသည္းေရာ.....
