Duamë ti vetëm deri sa
Lulet te mos celin në pranverë
Duamë vetëm deri sa më s’ka
Vetëm der’sa fryme unë të mos kem
Duamë ti vetëm deri sa
Lulet te mos celin ne pranverë
Duame vetem deri sa më s’ka (ia ia ia)
Vetem der’sa fryme unë të mos kem
Duamë ti vetëm kur merr frymë
Vetëm kur zemra jote rreh
Duamë ti vetëm përgjithmonë asgjë më shumë
Duamë në zemër dhe në mendje
Ndoshta nuk të fal dot një kurorë
Ndoshta nuk të vesh dot në flori
Ndoshta nuk të fal dot një palë krahë të fluturosh
Por dashuri, në përjetësi
Duamë ti vetëm deri sa
Lulet të mos celin në pranverë
Duamë vetëm deri sa më s’ka
Vetëm der’sa frymë unë të mos kem
Duamë ti vetëm deri sa
Lulet të mos celin në pranverë
Duamë vetëm deri sa më s’ka
Vetëm der’sa frymë unë të mos kem
Duamë vetëm si e do natyra diellin
Duamë vetëm si e duan yjet qiellin
Pak më shumë se dje, më pak se nesër
Duamë vetëm si e do natyra diellin
Duamë vetëm si e duan yjet qiellin
Pak më shumë se dje, më pak se nesër
Ndoshta nuk të fal dot përjetësinë
Por përjetësisht të fal dashurinë
Duamë ti vetëm deri sa
Lulet të mos celin në pranverë
Duamë vetëm deri sa më s’ka
Vetëm der’sa frymë unë të mos kem
Duamë ti vetëm deri sa
Lulet të mos celin në pranverë
Duamë vetëm deri sa më s’ka
Vetëm der’sa frymë unë të mos kem
