Eja prane dhe me fal nje vallezim,

t'a rikthejme jeten pas si nje film.

Zemrat tona ekran,

ngjyra i dhane

erresires.

Me shtrengo dhe njehere si dikur,

si ne foton e varur mbi mur.

Dashuria i jep krahe,

dhe kujt nuk i ka

une dhe ti, ishim ata.

Une dhe ti,

qe ndame dhe te fundit kafshate,

duke thene sesa jemi me fat,

sa njeri - tjetrin te kemi per krahe ne cdo nate.

Une dhe ti,

erdhem nga endrrat ne jete,

duke mposhtur stuhite dhe rrufete,

dhe mbollem nje rreze diku,

te shkelqej sot nje diell i vertete.

Ne u nisem me henen e plote,

Permbi dallgen e lotit te ftohte.

Zemren busull ne dore

dhe ne kraharor

dashuria.

Prekem fundit dhe mbrritem ne maje,

por kujtimet sebashku i ndajme

Jemi ne nga ata

qe krahet i'a dha

varferia.

Une dhe ti,

qe ndame dhe te fundit kafshate,

duke thene sesa jemi me fat,

Sa njeritjetrin te kemi per krahe ne cdo nate.

Une dhe ti,

erdhem nga endrrat ne jete,

duke mposhtur stuhite dhe rrufete,

dhe mbollem nje rreze diku,

Te shkelqej sot nje diell i vertete.

Ti i dhe kuptim jetes time,

ti e ktheve dhimbjen ne force,

çdo mengjes me diellin ne lindje,

nuk pritem kaq shume nga kjo bote.

Dashuriii