ทุกเวลานาที
ที่ได้เคยมีให้กับความรัก
ทุกๆวันช่างมีความหมาย
แต่เพราะอะไรทำไม
พอยิ่งนานยิ่งเริ่มจะจางหาย
ดูเหมือนยิ่งไกล
ถึงแม้ว่าใกล้กว่าเดิม
เสียงที่เคยได้ยิน
คำที่เคยพูดกันในวันนั้น
คำที่เธอบอก
คำที่เคยพูดแทนหัวใจ
มันช่างมีความหมาย
วันนี้มันช่างเลือนลาง
คงไม่มีใครจะหยิบมาใช้
แค่รักคำเดียว
ไม่รู้ต้องพูดอย่างไร
แต่ว่าทั้งหัวใจที่มีนั้น
มันยังจะย้ำให้เธอได้รู้
ต่อให้นานสักเท่าไหร่
ต่อให้ดินและฟ้าพังทลาย
จะขอมีเธอคนเดียวในใจ
อย่างนี้จนวันสุดท้าย
อาจจะลืมคำหวานๆ
แต่ในใจไม่เคยลด
น้อยลงสักวัน
ก็เพราะในใจของฉัน
มีเธอผู้เดียว
แม้วันคืนยาวนาน
จะอีกนาน
นานสักเพียงไหน
จะนานสักเท่าไหร่
จะขอมีเธอคนเดียวไม่ห่าง
จะมีเพียงแต่เธอ
เธอรู้ไหมวันเวลา
อาจจะทำให้ดูว่าจืดจาง
แต่ไม่ต้องกลัว
ตัวฉันจะเป็นอย่างเดิม
ก็เพราะว่าทั้งหัวใจ ที่มีนั้น
ยังคงจะย้ำให้เธอได้รู้
ต่อให้นานสักเท่าไหร่
ต่อให้ดินและฟ้าพังทลาย
จะขอมีเธอคนเดียวในใจ
อย่างนี้จนวันสุดท้าย
อาจจะลืมคำหวานๆ
แต่ในใจไม่เคยลด
น้อยลงสักวัน
ก็เพราะในใจของฉัน
มีเธอผู้เดียว
ต่อให้นานสักเท่าไหร่
แค่อยากให้เธอรู้
ต่อให้ดินและฟ้าพังทลาย
จะขอมีเธออยู่
จะขอมีเธอคนเดียวในใจ
อย่างนี้จนวันสุดท้าย
อาจจะลืมคำหวานๆ
แต่มันไม่เคยหาย
แต่ในใจไม่เคยลด
น้อยลงสักวัน
แค่รู้กันในใจ
ก็เพราะในใจของฉัน
มันบอกว่านานสักเท่าไหร่
ต่อให้ดินและฟ้าพังทลาย
จะขอมีเธออยู่
จะขอมีเธอคนเดียวในใจ
อย่างนี้จนวันสุดท้าย
อาจจะลืมคำหวานๆ
แต่ในใจไม่เคยลด
น้อยลงสักวัน
แต่รักเพียงเธอ
แค่เธอ ได้ยินไหม