Lyricist : เทียณศิลป์ ปราถนาธรรมกุล

Composer : ปนัสฐ์ นาครำไพ

บังเอิญ คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญ

การที่ฉันและเธอได้เจอะเจอจาก

ผู้คนตั้งมากมาย ร้อยพัน

และจากวันนั้นฉันไม่เคยเหมือนเดิม

ลืมเลย ชีวิตที่ไม่มีเธอ

เธอได้เข้ามาเติมเต็มเรื่องราวให้มีความหมาย

ลงตัวไปทุกอย่าง พอดีกันเป๊ะเลย

ห้องเดิมที่ดูช่างว่างเปล่า ทางเดิมที่เดินทุกวัน

แค่เพียงวันนี้ที่มีเธอเดินไปกับฉัน ก็ดียิ่งกว่าวันไหนๆ

ก็แบบว่ามีเธอต้องมีฉัน โลกสร้างเรามาคู่กัน

ให้เดินสวนกันวนเวียนมาเพื่อพบเจอ ดึงดูดกันเสมอ

เป็นคู่ที่ไม่เหมือนใครๆ

นับตั้งแต่เจอเธอเมื่อวันนั้น

ไม่ว่าจะมองขวา ไม่ว่าจะมองซ้าย

ก็มีแค่เราที่เข้าใจ ถึงแม้ว่ามันไม่เหมือนใคร แค่เรารู้ใจกันก็พอ

ดีเลย ฉันว่าเราหน่ะคู่เลย

เหมือนว่าเราเป็นคู่ที่โลกเหวี่ยงให้มาเจอกัน

แต่มหัศจรรย์ที่สุด

ขอบคุณที่พบเธอ

*ที่เดิมที่ดูช่างว่างเปล่า ที่นั่งกินข้าวทุกวัน

แค่เพียงวันนี้ที่เธอนั่งกินอยู่กับฉัน ก็ดียิ่งกว่าวันไหนๆ

ก็แบบว่ามีเธอต้องมีฉัน โลกสร้างเรามาคู่กัน

ให้เดินสวนกันวนเวียนมาเพื่อพบเจอ ดึงดูดกันเสมอ

เป็นคู่ที่ไม่เหมือนใครๆ

นับตั้งแต่เจอเธอเมื่อวันนั้น

ไม่ว่าจะมองขวา ไม่ว่าจะมองซ้าย

ก็มีแค่เราที่เข้าใจ ถึงแม้ว่ามันไม่เหมือนใคร แค่เรารู้ใจกันก็พอ

ก็แบบว่ามีเธอต้องมีฉัน โลกสร้างเรามาคู่กัน

ให้เดินสวนกันวนเวียนมาเพื่อพบเจอ ดึงดูดกันเสมอ

เป็นคู่ที่ไม่เหมือนใครๆ

นับตั้งแต่เจอเธอเมื่อวันนั้น

ไม่ว่าจะมองขวา ไม่ว่าจะมองซ้าย

ก็มีแค่เราที่เข้าใจ ถึงแม้ว่ามันไม่เหมือนใคร แค่เรารู้ใจกันก็พอ