W oddali pasmo ciemnych chmur, zbliża się
Nieposkromiona siła burz, boję się
My na fali zimnych słów, nasza mała łódź
Przezwycięży strach
Nie szukam już złotych gór
Spełniasz tyle snów, że spokojnie płynę w dal.
Pokonam sztorm! Kiedy jesteś obok (obok)
Uzupełniasz sobą (sobą)
Uzupełniasz sobą mnie
Pokonam sztorm! Kiedy jesteś obok (obok)
Uzupełniasz sobą (sobą)
Uzupełniasz sobą mnie
Po toniach błądzi wiele dusz
Topi smutki samotnie w głębi wód
Jesteś jak mój stały ląd
Latarni morskiej światłem, co prowadzi mnie
Pokonam sztorm! Kiedy jesteś obok (obok)
Uzupełniasz sobą (sobą)
Uzupełniasz sobą mnie
Pokonam sztorm! Kiedy jesteś obok (obok)
Uzupełniasz sobą (sobą)
Uzupełniasz sobą mnie
Tylko ty odróżnisz deszcz, od moich łez
Odgadniesz smutek, kiedy twarz uśmiecha się
W głębinach czyha strach, poplątany ład
Chce ściągnąć nas na dno
Nad nami niebo ma wiele smutnych barw
Gdzieś pomiędzy jest nasz dom
Pokonam sztorm! Kiedy jesteś obok (obok)
Uzupełniasz sobą (sobą)
Uzupełniasz sobą mnie
Pokonam sztorm! Kiedy jesteś obok (obok)
Uzupełniasz sobą (sobą)
Uzupełniasz sobą mnie
Pokonam sztorm!
Kiedy jesteś obok
