Dünya hapishanemiz altın olsa da prangan
Kodaman sahibin mesleğin köle prime time
Söyle sahi kim özgur bu düzen aklar karayı
Bahar yazlar onların para haklar satın alır
Bu rant rant dünyası sana rahat mat yok
Bazen savaşmaktır bazen ise kaçmak yol
Fakat cesaretim tutup diyor kaçmak yok
Her sefer ben hayatımı siktim ama ah vah yok
Yaşanır onlarca ahval boktan
Fakat gözü kapalı herkesin kaltak çok bilirsin televizyon sapıtmış ahlak yok
Sizlere satırlarım Maestro kadar gaddar mode on
Protokol sikimde mi bas lan yok ol
İsyanıma olur yak yak yak motto
Yazmakta Osho
Kadar acımasız kelimeler patlak volta
Sistem beslenirken candan yavaş yavaş sömürmeye devam eder
Kefenin cebinin boş olduğunu azraille görüştüğünde anlıcaksın
Geçen Orhan’ı gördüm mahallede geçmiş olsun ilk sözümdü
Cezaevinden çıktı şükür artık mahallemde parlıcaktı
Umut gibi umutlarım bulutların üstünde
Alt kesim sıkıntı yiyor günde 3 öğünde
Okulu sokakta öğrendi bu çocuklara edin bi müsade
Anlatsam da fark etmez bu kapitalist dönemi
İnsanları kovmak için evi yıkmak gerekir milyon
Erken yatıp erken kalk sonra bütün günün iş
Bütün salak toplumlarda erken biter direniş
Ambulansın söylediğim yemekten sonra geldiği bi yerde hiçbir çare yoktur
Derdin hep içerde kalır hatır gönül işi değil
Perde arkasında görmediklerimiz yok ediyordu artık toplumları
Şimdilerde dağılmanı isticek plastik mermilerle ekmek almak için öldü hem de yaşı yirmilerde
Sanki saklambaç oynuyoruz halk olarak peki size soruyorum adaletim nerde
