Egia da heriotzaren lumak
Lurreratuko nauenean ere
Bizitzak berdintsu iraunen duela munduan
Ni hilda biharamunean eguzkiak
Argituko du oraindik
Eta trena ohi bezeala geldituko
Da bost minutuz geltokian
Ohh
Eta itsas bazter honetan hausten diren
Olatu uherrak
Etenik gabe helduko dira
Hondartzaraino ahalez eta ezinez
Bazterrean bazterrean bazterrean desegitera
Eta ene izterreraino inguratu den karramarroa
Bihar
Beste inorengana ailegatuko da
Zangozabal eta zangozabal eta haztamuka
Eta berreala aldenduko da oraintxe
Ihesean aldentzen den bezela
Eta ez dut enekin eramanen ez eguzkia
Ez trena ez karramarroa
Neu bakarrik eroriko naiz zulora eta egundoko
Egunik bakartiena izango da
Eta mundua orohar ez da ene hutsuneaz ohartuko
Ortzean zehar iragandako basahartearen hutsuneaz
Baino gehiago
Eta niez dela galera ikaragarriaez naiz
Harrezkero enea izanen
Eta ez ote dut esango orduan
Eta ez ote dut esango orduan ematan bezala
Eta ez ote dut esango orduan
Eta ez ote dut esango orduan ematan bezala
Ez dut nahi
Ez dut nahi
Ez dut nahi
Ez dut nahi
Dena dela ekipairik gabe joanen naiz
Gehiengoarengana
Eta laban zorrotzaileak enparantza bazterrean
Betiko antzera xirula joz
Eta labanak finduko ditu
Zorroztarriaz
Izar niminoak eginez
Izar niminoak eginez
Ez dut nahi
