Fonetik (Fonetik, Fonetik)
Son sözlerim, çoktan beri bugünü bekledim
Kendimi itekledim denedim
Hiç bi' yerde böyle gebermedim
Elimde dünyada kalan son gün
Yepyeni bi' gökyüzü mü gördün, yok
Her yolda yeni bir yol
Hiçbiri hiçbi' yere çıkmıyor
Yaz kenara, onlar şeh're dön'cek bir akşam
Boğazına gölgeler yapış'cak
Bugün yanımdan geçti hayat üstüme kanlar sıçratarak
Genzimde benzin yanar gibi sanki
Attı betim benzim
Tek bi' laf etmeden çekip gittim ses etmedim
Her şey başa dönse
Üstümde rüzgarlar süzülse
Bi' şeyler olsa unutsak keşke
Üç kat kaçak kat kalbine
Kan çöktü göğsüme, anlamı yoktu tek bir zerre
İnan, eski bi' şakaydı belki hüsran
Gülmeye kalmadı gram mecal
Çık gel be gün haber vermeden
Çık gel bi' gün ben görmeden
Yerküre terse istikamet, sonsuz sürgünlere davet
Beni bırak kurtar kendini
Der gibi yaralıyım ağır belli
Olmaz olsun böyle bir serüven
Çık gel bi' gün haber vermeden
Çık gel bi' gün haber vermeden
Son sözlerin sonundayken
Sonsuz küfürler uzansın arşa
Başka bi' yol kalmadı başka
Darmaduman karmaşık akşam
Çıkmaz yol kaosu kucaklar
Boşluklar, çıkmazlar
Onlar şeh're dön'cek bir akşam
Bak pisi pisine bu yalnızlık
Manası yok anlaması bi' zor
Gözümün önünden gitmiyor
Tek bi' an, tek bi' dak'ka beni salmıyor
Kiyarüstemi, Takeshi Kitano arası bi tadda geçti günler
Ben akşamlara gördüğüm her duvara, kahrolsun ben, yazarken gel
Çil sürüsü ve çakal sofrası
Şehirin aynaları bende saklı
Kaldı bir eski rıhtımda ahtım, kaçak silah dolu tam beş bavul
İhtira gibi hayatlara kurul
Deri dönmeyecek bi' Mayıs bul
Gezdir bileklerinde ritimler
Sert ve kaotik kayıp ruh dulu
Artık uykular yansa sanayi ve kendime kayyum atama isteği
Öfkeli bir karanlık ile çevrili
Göğsümdeki boşluk bes belli
Tescilli bu, yalnızlar bilir
Sesler bazen fuzulidir
Çoktan beri bekledim
Kenetlenip aklımı bizzat ben tükettim
Çık gel bi' gün haber vermeden
Çık gel bi' gün ben görmeden
Kan tüten savaş meydanı beynim
Gergin akrepler kadar keskin
Zehirler bıraktım gittim
Olmaz olsun böyle bi' serüven
Çık gel bi' gün haber vermeden
Çık gel ben hiç bi' yerdeyken
Çık gel bi' gün haber vermeden
Son sözlerin sonundayken
Sonsuz küfürler uzansın arşa
Başka bi' yol kalmadı başka
Darmaduman karmaşık akşam
Çıkmaz yol kaosu kucaklar
Boşluklar, çıkmazlar
Onlar şeh're dön'cek bir akşam
