รู้ว่าเธอไม่รัก ไม่มีใจให้ฉัน
แต่เธอรู้ไหมหัวใจไม่มีเหตุผล
แลกทุกอย่างเพื่อคำว่ารัก รักแล้วเจ็บก็ยอมก็ทน
อยู่อย่างคนที่รอให้เธอรัก
รู้ว่าเธอหนักใจ รู้ว่าลำบากใจ
ที่ยังเห็นฉันทุ่มเทใจให้เธออย่างนี้
ไม่มีทางที่จะรักฉัน ทุกถ้อยคำฉันเข้าใจดี
แต่ในวันนี้ยังทำใจไม่ได้เลย
อย่าบอกฉันให้ตัดใจ
อย่าผลักไสฉันให้ไกลเลยอยากขอ
ปล่อยให้ฉันได้เฝ้ารอ คนที่รักแค่ได้เฝ้ารอก็สุขใจ
รักที่เธอไม่รับ ช่วยทำเป็นไม่รู้
ปล่อยให้ฉันได้รักเธออยู่เหมือนเดิมได้ไหม
ไม่วิงวอนให้เธอสงสาร อ้อนวอนให้เธอมีใจ
แค่อย่าใจร้าย อย่าเกลียดกันก็พอ
เธอไม่ต้องเห็นใจแต่อย่างน้อย ๆ ก็แค่อย่าเกลียดกัน
ไม่ได้อยากให้เป็นแบบนี้ แต่ก็ไม่ขอให้อะไรไปเปลี่ยนมัน
แบบนี้มันดีอยู่แล้ว ฉันพูดคำไหนฉันจะไม่เปลี่ยนคำ
ฉันก็รู้ว่าควรอยู่ตรงไหน ว่าสิ่งใดมันคือการให้เกียรติกัน
ถึงเรายังคุยกันได้ แต่ว่าไม่เหมือนเดิม มันไม่ง่ายเหมือนที่ปากบอก
เธอรู้ดีอยู่แก่ใจ ฉันเรียกเธอเพื่อนได้ไม่เต็มปากหรอก
แต่ฉันจะทำให้สมกับเป็นตัวเลือกที่โดนกากบาทออก
คือนั่งรอให้เธอหันมาทั้ง ๆ ที่รู้ว่าไม่มีทางหรอก
ทำไมถึงยังต้องทนทั้ง ๆ ที่เธอไม่เคยขอ
ฉันแม่งไม่เคยต้องเป็นแบบนี้ ฉันไม่สมเพชตัวเองมั่งเลยเหรอ
รู้ทุกอย่างดีอยู่แก่ใจ แต่ทำไมถึงยังไม่เคยพอ
ฉันแลกทุกอย่างเพื่อคำว่ารัก ถึงแม้ว่ารักมันจะไม่เคยหันมามอง
อย่าบอกฉันให้ตัดใจ
อย่าผลักไสฉันให้ไกลเลยอยากขอ
ปล่อยให้ฉันได้เฝ้ารอ คนที่รักแค่ได้เฝ้ารอก็สุขใจ
ปล่อยให้ฉันได้เฝ้ารอ
คนที่รักแค่ได้เฝ้ารอก็สุขใจ
