Ateşin sönmüş, kül kalmış, vah Ayşem, vah

Gül yüzün solmuş, sararmış, vah Ayşem, vah

Gözlerinin sönmüş feri

O güzel halinden geri

Bir kemik kalmış, bir deri, vah Ayşem, vah

İçkiden kısılmış sesi

Ne günü var, ne gecesi

Onun bunun eğlencesi, vah Ayşem, vah

Vah Ayşem, vah

On beşinde bir çiçektin, vah Ayşem, vah

Güzel günler görecektin, vah Ayşem, vah

Sevemedin doya doya

O günler artık bir rüya

Suratında bir ton boya, vah Ayşem, vah

Yerde boşalmış bir şişe

Mahvolmuşsun içe içe

Sen misin o güzel Ayşe, vah Ayşem, vah

Vah Ayşem, vah

Sinemadan hiç çıkmazdın, vah Ayşem, vah

Büyük yıldız olacaktın, vah Ayşem, vah

Gazeteler, magazinler

Fotoromanlar, filmler

Senin kanına girmişler, vah Ayşem, vah

İstanbul'da taze çiçek

Ne yiyecek, ne içecek?

Akıbet, bir gün düşecek, vah Ayşem, vah

Vah Ayşem, vah

Değil üç beş değil beş on, vah Ayşem, vah

Sen ne ilk Ayşesin, ne son, vah Ayşem, vah

Bitip tükenmeyen savaş

Bir yığın işsiz güçsüz, aç

Bu dünya bunlara muhtaç, vah Ayşem, vah

Bunu insanlık affetmez

Böyle gelmiş, böyle gitmez

Bu hikâye burada bitmez