แต่งงานกันนะ

มันถึงเวลาต้องพอ สักที

จะวันฉันมันก็เมาอย่างหมา

จะทำอะไรกับใครที่ไหนก็ไม่เคยโทร.ไปหา

ไม่เคยทำให้สบายใจตั้งแต่เราได้กันมา

ชาเย็นและเย็นชาผิดนัดผิดเวลาบ่อย ๆ

ติดเพื่อนมันพัลวันจะกลับบ้านก็ดึกดื่น

จะเลิกออกตอนกลางคืน และจะไม่ขืนทำเธอนอย

ขอโทษที่ไม่คำนึงไม่เคยนึกถึงว่าใครคอย

จะกลับไปดูละครกับเธอและเลิกเป็นเพลย์บอย

รู้แล้วว่าเธอนั้นดีขนาดไหน

ที่ละเลยและเมินเฉยจะยกโทษให้ได้ไหม

ไม่ได้เรื่องจริง ๆ

ที่ปล่อยทิ้งเธอซังกะตาย

อยู่ในห้องคนเดียว เหงา ๆ

แล้วก็ไม่รู้จะกลับเมื่อไหร่

ดึกดื่นกลับมาก็เจอข้าวต้มและไข่ไก่

ขอบใจที่เธอยังทน นั่งซักถุงเท้ากางเกงใน

จะตอบแทนด้วยสิ่งหนึ่งในกล่องแดง ๆ

ที่ซื้อมาใหม่ ให้นิ้วนางข้างซ้ายเธอ

ที่รัก แต่งงานกันนะคนดี

มันถึงเวลาต้องพอสักที

อีกครึ่งชีวิตนี้ จะขอดูแลเธอ

ฉันรู้ว่าเธอก็ล้า เหนื่อยใจในการกระทำ

และหลายครั้งเธอมีน้ำตา

เพราะฉันมันดีแต่เกเรสร้างแต่ปัญหา

จนใคร ๆ ก็นินทาว่าเธอยังไหวอยู่ได้ไง

จับได้ว่านอกใจก็ปาดน้ำตาและให้อภัย

เริ่มใหม่ตั้งกี่ครั้ง

ก็ผิดหวังไม่รู้เท่าไหร่

ไม่เคยจะแคร์และไม่เคยสนใจ

เลวบรรลัย เธอยังไม่เคยจะทิ้งกันไป

เอาจริงฉันไม่ได้เล่นหรอกหนา

นัดที่บ้านเอาไว้ แล้วฉันจะเข้าไปหา

จะไปขอตรง ๆ ให้มันชัดไปเลย

จะแต่งหรือว่าตาย ก็ให้มันวัดไปเลย

นักเลงคนนี้ ที่พ่อเธอเกลียด

ขี้เมาคนนี้ ที่แม่เธอไล่

มีแต่ลูกสาวผมขอบบวชให้

ถ้าสึกมาแล้ว จะให้แต่งกันไหมเล่า

ที่รัก แต่งงานกันนะคนดี

มันถึงเวลาต้องพอสักที

อีกครึ่งชีวิตนี้ จะขอดูแลเธอ

ยังจำทุกคำที่เธอบอก

ไม่ว่าหรือแค่ไหนก็รัก

แม้ในสุดท้ายจะโดนหลอก

แม้เป็นคนที่กลับกลอก ตั้งแต่วันที่แรกเจอ

เจ็บแล้วจำเป็นคน

เจ็บแล้วทนเป็นคนที่รักเธอ

ตอนแรกที่ฟังก็คิดว่าเธอคงละเมอ

พร่ำเพ้อน้ำเน่า และคิดว่าเธอคงใจง่าย

ดูเผิน ๆ ใจเธอเบาเหมือนปุยฝ้าย

แต่ลึก ๆ เธอหนักแน่น

เข้มแข็ง แม้แต่ชีวิตก็ให้ได้

ไม่เคยคิดว่าจะได้เธอมา

และไม่เคยคิดว่าชีวิตจะต้องมีภรรยา

ไม่เคยคิดว่าต้องทำในสิ่งที่ผู้ชายกลัว

โซ่ล่ามตัวคือชีวิตหลังวิวาห์

ภาระหน้าที่คงถาโถมมาไม่หยุด

แต่ฉันพร้อมจะแบกรับเพื่อคนที่ดีบริสุทธิ์

ไม่ได้สรรเสริญให้เธอเป็นเทวดา

แต่ทุกสิ่งที่เธอเป็น ฉันได้เห็นมากับตา

ที่รัก แต่งงานกันนะคนดี

มันถึงเวลาต้องพอสักที

อีกครึ่งชีวิตนี้ จะขอดูแลเธอ