Aynı mahalle,aynı duvar manzaralı balkonum

Yatağımda öyle dönüp durmaktan yorgunum

Uyumayı başarmak da tek hedefim sanki

Rutin içtiğim tütün de ağır geldi sahi

Bugün daha çarşamba haftanın daha ortası

Yalnızlık salak bi balık bende onun oltası

Bu kadar düşünmek olur hayatına mani

Bazen biraz aptal olmak işe yarar yani

Günler benim yüzüme doğmuyordu bu ara

Cebindeki son parayla bişeyleri kovala

Peyderpey eridi gitti heyecan ve heves

Gençliğim dibi gördü bide tombul Efes

Gece saat 4 ve sabah kalkmam gerekli

Bugün diğer günlerden farklıydı demek ki

Yine de çok sevinme oğlum ümitler limitli

İmkanlar görüyorum kapılar kilitli

Sizin bana yalan saçan suratlarınızın her birine!

Küstüm...

Paraya boyanan sistemin yarattığı hislerine!

Küstüm...

Şu gençliğimin baharında kaybolan günlerime!

Küstüm...

Yargılarınızın o sahte değerlerine!

Küstüm...

Küstüm herşeye çünkü hayallerim yandı

Bir zamanlar gözlerimde umutlarım vardı

Garipliğin ortasında birde vurdu pandemi

Bunca zorluğun içinde delirmemek elde mi?

Napacaktık söyle bana herkes artık hissiz

Sokaklarda kayboluyor gençlerimiz işsiz

Vazgeçtik birçok şeyden bırak giden gitsin

İstemezdim hayatım bu yerlerde geçsin

Şimdi tatlı rüyalardan kopma vakti geldi

Herkes farklı bi maddeyle zihinlerini gerdi

Tanrım affet onlar özünde hiç böyle değildi

Düşünmenin suç olduğu bi alemde yenildi

Üzgünüm ben anne hala üstümde mi duan?

Geceleri uyku yoktu çekmiyosam duman

Her gün bu sebepten bana kızıyordu babam

Uçtu gitti kelebekler elde kaldı kozam

Yüzümüze gülmeyen şu kader denen illetine!

Küstüm...

Bizi bu hallere getiren eğreti adaletine!

Küstüüüm...

Şu yalan dünyanın içindeki lanetine!

Küstüm...

Kızmıyorum aynadaki serserinin ellerine!

Küstüm...