ลืมตามากับความผิดหวัง
ตัวคนเดียวมันอย่างเดิมซ้ำๆ
อยู่กับชีวิตที่กำลังพัง
โอ๊ยพัง
ออกไปก็เจอแต่คนซ้ำๆ
คุยกับใครก็เจอแต่คำย้ำๆ
ไม่ได้เป็นคนร้ายแต่โดนกระทำ
โอ้กรรม
อยู่อย่างนี้โดดเดี่ยวมากี่ฤดู
นับนิ้วมือจนไม่รู้ว่านานเท่าไร
โอ้ความรักไปโกรธอะไรฉันมา
ทำไมไม่เคยมาหาให้ฉันได้กอดไว้
ความรักหยุดโกรธฉันสักที
ได้โปรดมาตรงนี้และพาใครมาให้พบ
สักครั้งได้ไหม
คนใดเราก็ไม่เคยรังแก
คนใดเราก็ไม่เคยงอแง
กลับอยู่อย่างนี้ไม่มีใครแคร์
อืมไม่แฟร์
ออกไปก็เจอแต่คนซ้ำๆ
คุยกับใครก็เจอแต่คำย้ำๆ
ไม่ได้เป็นคนร้ายแต่โดนกระทำ
โอ้กรรม
วนอย่างนี้โดดเดี่ยวมากี่ฤดู
นับนิ้วมือจนไม่รู้ว่านานสักแค่ไหน
อยู่ตรงนี้โดดเดี่ยวมันทั้งปี
ฉันรออยู่จะหนีหน้ากันทำไม
โอ้ความรักไปโกรธอะไรฉันมา
ทำไมไม่เคยมาหาให้ฉันได้กอดไว้
ความรักหยุดโกรธฉันสักที
ได้โปรดมาตรงนี้และพาใครมาให้พบ
สักครั้งได้ไหม
เป็นธรรมดาของคนที่มีความรักโลภโกรธหลง
แต่สำหรับฉันตอนนี้ไม่รู้ว่ารักโกรธ
หรือว่ารักหลงทางหาทางกลับมาไม่เจอ
คนอื่นเค้านอนด้วยกันลำพังแค่ฉันที่ยังนอนละเมอ
ทำไมคนบนฟ้าเห็นว่าฉันดูแข็งแรงนัก
ถึงปล่อยตามยถาให้ตกอับอาภัพความรัก
จะมีบ้างไหม จะมีบ้างไหม
จะมีบ้างไหม ใครคนนั้น
วนอย่างนี้โดดเดี่ยวมากี่ฤดู
นับนิ้วมือจนไม่รู้ว่านานสักแค่ไหน
อยู่ตรงนี้โดดเดี่ยวมันทั้งปี
ฉันรออยู่จะหนีหน้ากันทำไม
โอ้ความรักไปโกรธอะไรฉันมา
ทำไมไม่เคยมาหาให้ฉันได้กอดไว้
ความรักหยุดโกรธฉันสักที
ได้โปรดมาตรงนี้และพาใครมาให้พบ
สักครั้งได้ไหม
เป็นธรรมดาของคนที่มีความรักโลภโกรธหลง
แต่สำหรับฉันตอนนี้ไม่รู้ว่ารักโกรธ
หรือว่ารักหลงทางหาทางกลับมาไม่เจอ
คนอื่นเค้านอนด้วยกันลำพังแค่ฉันที่ยังนอนละเมอ
ทำไมคนบนฟ้าเห็นว่าฉันดูแข็งแรงนัก
ถึงปล่อยตามยถาให้ตกอับอาภัพความรัก
จะมีบ้างไหม จะมีบ้างไหม
จะมีบ้างไหม ใครคนนั้น
