(Ayo Betaf, why you chop 'em like that?)
Και τι δεν θα 'δινα τον χρόνο να γυρίσω πίσω
Να σε ξαναγνωρίσω πάνω μου να σε κρατήσω
Και τι δεν θα 'δινα να αλλάξω αυτά που νιώθεις λίγο
Ένα τσιγάρο να μιλήσω και μετά θα φύγω
Καθώς βυθίζομαι και πέφτω μες τη θάλασσα
Να προσπαθώ να σε πείσω μωρό μου ότι άλλαξα
Γιατί μου λες ότι δεν έχει σημασία πια;
Με τ' ακριβότερο διαμάντι δε θα σ' άλλαζα
Αν το κάρμα είναι πουτάνα
Δεν θα την γαμήσεις τσάμπα
Και αν της πάρεις μία τσάντα
Δεν θα σ' αγαπάει για πάντα
Τρώω πρωινό στην Prada
Στο Λονδίνο με την Bentley
Picadilly με το baby, στο καζίνο με τα FENDI
Τόσα χρόνια προσπαθούν να με βγάλουνε από τη μέση
Μα ο Christiano δε θα πέσει, σκοράρει μπροστά στο Messi
Αυτό δεν είναι hit, αυτό βάλ' το στο αμάξι
Βάλ' το να παίζει όταν δεν στέλνει και εσύ έχεις νυστάξει
Διώχνω τα δάκρυα απ' τα μάτια μου, ότι έχω περάσει
Ζω την γυναίκα μου, την μάνα μου και ένα παιδάκι
Βάλε μου ακόμα ένα σφηνάκι και φέρε τασάκι
Θα σε χορέψουμε συρτάκι, το ακούς πουτανάκι;
Είχα πάρει το E Class πριν να γράψετε καν raps
Πριν να πείτε για μοντέλα γαμούσα την Miss Hellas
Προτού πάτε στο Nusret είχα δει Michelen Stars
Από όταν γύρναγα στα bars είχα τα πιο hot bars
Και τι δεν θα 'δινα τον χρόνο να γυρίσω πίσω
Να σε ξαναγνωρίσω πάνω μου να σε κρατήσω
Και τι δεν θα 'δινα να αλλάξω αυτά που νιώθεις λίγο
Ένα τσιγάρο να μιλήσω και μετά θα φύγω
Καθώς βυθίζομαι και πέφτω μες τη θάλασσα
Να προσπαθώ να σε πείσω μωρό μου ότι άλλαξα
Γιατί μου λες ότι δεν έχει σημασία πια;
Με τ' ακριβότερο διαμάντι δε θα σ' άλλαζα
Θα σ' αγαπήσω για πάντα
Μου λέει και κλείνει τα μάτια
Πέφτω στο κενό βάζω σιρόπι στη Fanta
Μου λέει πως σκέφτομαι πολύ
Της λέω σε σκέφτομαι πάντα
Μα έχω μωρό μου τόσο στρες πως να τα κόψω τα Xanax;
Δεν μ' άλλαξαν τα φράγκα, δεν ζούμε για πάντα
Όμως τι προτιμάς να κλαις σε G ή σ' ένα Panda;
Τσιγάρα με σοκολάτα σαν την λαμπάδα του Πάσχα
Μου πήρε είκοσι λεπτά να σας γαμήσω για πλάκα
Τρεις γραμμές σαν Adidas στρώνει πάνω στην οθόνη
Μου θυμίζει το χιόνι, μια καρδιά που κρυώνει
Σε εφτακόσια τετραγωνικά σπίτια νιώθουμε μόνοι
Πίνω στο μπαλκόνι, και βλέπω να ξημερώνει
Τους λέω ξέχασα να γράφω μου θυμίζεις καριόλη;
Ποιος είσαι εσύ; Εγώ είμαι αυτός που κουβαλάω την πόλη
Έχω μια πένα που σκοτώνει πιο πολύ από πιστόλι
Αν θέλεις beef μαζί μου sad τελειώνει σαν love story
Και τι δεν θα 'δινα τον χρόνο να γυρίσω πίσω
Και τι δεν θα 'δινα, και τι δεν θα 'δινα
Και τι δεν θα 'δινα να αλλάξω αυτά που νιώθεις λίγο
Και τι δεν θα 'δινα, και τι δεν θα 'δινα
